De jaren zeventig hadden een geheel eigen aantrekkingskracht als het ging om schoolgaan. Zonder de moderne technologie zoals computers en smartphones die we nu kennen, zag het klasleven er heel anders uit. Het was een tijdperk vol met unieke gewoontes en dagelijkse routines die nu met een glimlach worden herinnerd. Van het krijtbord tot de schoolmelk, we nemen je mee terug naar die onvergetelijke momenten.
In de klaslokalen van de jaren ’70 was het gebruikelijk om een groot groen of zwart krijtbord te hebben. De leraar schreef de lessen met witte of gekleurde krijtjes en gebruikte een bordenwisser om het later schoon te maken. Soms werd het als een eer beschouwd als een leerling hierbij mocht helpen.
Schoolmelk hoorde in de jaren zeventig standaard bij de pauzes. Elke ochtend kreeg je een klein glazen flesje melk of een pakje met een rietje. Hoewel de melk niet door iedereen lekker werd gevonden, werd het drinken ervan sterk aangemoedigd vanwege de gezondheidsvoordelen. De geur van die flesjes roept nog steeds nostalgische herinneringen op.
De schoolbanken waren gemaakt van robuust hout en hadden vaak gaten voor inktpotten, een overblijfsel uit de tijd dat vulpennen de norm waren. Het was niet zeldzaam om geheime briefjes of kleine krabbels in de banken te vinden. De zware, stevige meubels lieten een blijvende indruk achter op de kinderen die ze dagelijks gebruikten.
In die tijd was schrijven met een kroontjespen en inktpot een belangrijk onderdeel van school. Elk kind had zijn eigen pen en inktpot en leerde hoe je netjes zonder vlekken kon schrijven. Deze activiteit was meer dan alleen schrijven; het was een oefening in discipline en precisie.
Respect voor de leraren was heel belangrijk en dat uitte zich in het gebruik van “u”. Leerlingen stonden op als de leraar binnenkwam en gebruikten formele titels zoals “meester” of “juffrouw” in plaats van voornamen. Dit benadrukte de hiërarchie en het respect dat typerend was voor die tijd.
Met het luide geluid van een schelle schoolbel begon de schooldag, waarna de kinderen zich moesten haasten om op tijd in de rij te staan. Pauzes op het schoolplein werden vaak als het hoogtepunt van de dag ervaren. Hier speelden de kinderen spelletjes als touwtje springen of knikkeren. De herinneringen aan het samenzijn op het schoolplein blijven levendig.
Straf voor ongehoorzaamheid op school was destijds ook nog veelvoorkomend; strafregels schrijven of nablijven waren gebruikelijk. Elke overtreding kon leiden tot lange naschoolse sessies waarin je “Ik zal niet praten in de klas” moest schrijven. Voor velen worden deze herinneringen met meer humor dan spijt bekeken.
Onvergetelijke Klassieke Elementen
De ochtend op school begon vaak met een kringgesprek. In de tijd voor social media was dit het ideale moment om verhalen te delen en bij elkaar te komen. Het kringgesprek was een verbindend ritueel waarbij iedereen deelnam door weekendavonturen of persoonlijke verhalen te delen.
Tijdens de zeventiger jaren waren de klaslokalen versierd met kleurrijke schoolplaten en grote wereldkaarten. Deze visuele hulpmiddelen, of het nu over de vaderlandse geschiedenis of wereldkaarten ging, maakten de lessen levendig. Deze manier van leren inspireerde en voedde vaak de fantasie van de leerlingen.
Muziek maakte ook een groot deel uit van het schoolleven. Traditionele Nederlandse liedjes zoals “In Holland staat een huis” werden vaak gezongen, vaak begeleid door een oude piano of accordeon. Samen zingen zorgde voor een gevoel van verbondenheid, en deze muzikale momenten worden door velen gekoesterd.
Tijdens de gymlessen in de jaren ’70 maakte je gebruik van eenvoudige maar uitdagende materialen zoals springtouwen en bokken. Activiteiten varieerden van touwklimmen tot koprollen op de gymmatten. Vooral het springen over de bok was een spannende uitdaging die kinderen trots maakte als ze het durfden.
De herinneringen aan de jaren zeventig zijn bijzonder en worden gekoesterd door degenen die ze hebben meegemaakt. De eenvoud, maar ook de discipline van toen, laten een warme indruk achter. Hoewel er sindsdien veel is veranderd in het onderwijs en de wereld, blijven de nostalgische momenten uit die schooltijd levend in de herinneringen van velen.
