Koekjesgeluk
Hoewel ze zichzelf heeft overtuigd van haar aanpak, blijft Sonja twijfelen na een aantal botsingen. Onlangs was er een vrouw die zich ergert toen ze zag dat Michel bijna het hele koekjespak op had voordat ze bij de kassa kwamen. “Ze vond dat ik eerst moest betalen voordat hij het mocht opeten,” herinnert Sonja zich. Toch bleef ze kalm en zei alleen: “We betalen straks, dus wat is het probleem?”
Dergelijke momenten kunnen echter haar zelfvertrouwen aantasten. “Soms vraag ik me af of ik het wel juist doe,” geeft Sonja eerlijk toe. Maar uiteindelijk realiseert ze zich dat ze niet zonder dit kleine ritueel wil. Het brengt zowel haar als Michel vreugde. “Ik probeer gewoon onze winkelervaring vreedzaam en efficiënt te maken,” vertelt ze.
Ook thuis heeft Michel vaak de neiging om naar koekjes te vragen, merkt Sonja op. “Hij vraagt altijd om koekjes, overal,” lacht ze. Maar het is vooral in de supermarkt dat dit verlangen sterker lijkt. Zodra hij iets lekkers ziet, wil hij het meteen. Sonja begrijpt maar al te goed dat andere ouders met vergelijkbare situaties kampen. “Ik zie vaak dat andere ouders hetzelfde doen, met snacks of speeltjes, om hun kinderen rustig te houden tijdens het winkelen,” legt ze uit. “We doen allemaal wat we kunnen om de dag goed door te komen.”
Sonja ziet zichzelf uiteindelijk niet als iemand die regels overtreedt. “We betalen altijd voor alles,” benadrukt ze. Dat anderen misschien denken dat Michel onbeschoft is? Daar ligt ze niet wakker van. “Kinderen hebben niet altijd het geduld om te wachten,” zegt ze nuchter. “Waarom zou ik een gevecht aangaan over een klein koekje? Er zijn belangrijkere dingen om over na te denken.”
Sonja blijft bij haar manier van opvoeden, zelfs als anderen het niet begrijpen. “Iedereen heeft zijn eigen manier om kinderen groot te brengen,” legt ze uit. “Voor ons werkt het uitstekend, en als dat voor ons gezin goed is, dan is dat genoeg.” Met deze gedachte sluit Sonja haar verhaal af. Ze beseft dat iedereen zijn best doet om op hun eigen manier het dagelijkse leven te navigeren. Voor haar geldt dat in de supermarkt, met een simpel koekje.
