Karin is 38 jaar oud en runt haar eigen bedrijf in Nijmegen. Ze heeft een stevige mening over de belastingheffing in Nederland. Volgens haar zouden mensen zonder kinderen minder belasting moeten dragen. “Waarom moet ik net zoveel belasting afdragen als ouders die volop gebruik maken van faciliteiten zoals kinderopvang en onderwijs?” vraagt Karin zich af. Ze pleit voor een eerlijkere herverdeling van de belastinglast, waarbij kinderloze burgers wat financieel voordeel kunnen krijgen.
Karin maakt duidelijk dat haar standpunt niet voortkomt uit een afkeer van kinderen. “Kinderen zijn natuurlijk essentieel voor de toekomst van onze samenleving,” zegt ze. “Maar als je zelf geen kinderen hebt, gebruik je die voorzieningen niet. Waarom zou ik dan evenveel moeten bijdragen als degenen die dat wel doen?”
Karin verwijst naar de vele fiscale voordelen die ouders krijgen, zoals kindertoeslag en belastingkortingen. “Dat is allemaal prima, maar mensen zonder kinderen worden genegeerd. Wij dragen bij, maar krijgen er niets voor terug.” Haar punt is dat leven zonder kinderen aanzienlijk goedkoper is, hoewel ouders vaak klagen over financiële lasten. “Veel van hun lasten worden door de overheid ondersteund. Zonder kinderen ben je financieel altijd de klos,” merkt ze op.
Elk jaar betaalt ze duizenden euro’s aan belastingen voor voorzieningen die ze niet gebruikt. “Ik werk hard en betaal mijn belasting keurig, maar soms voelt het als een straf omdat ik geen kinderen heb. Dat voelt gewoon oneerlijk,” zegt Karin.
Een leven zonder kinderen en belasting
Karin vindt dat het krijgen van kinderen een bewuste keuze is. “Niemand wordt verplicht om kinderen te krijgen. Het is net zo’n persoonlijke keuze om kinderloos te blijven, net als mijn eigen keuze. Waarom moet ik dan betalen voor andermans keuzes?”
Volgens Karin zouden ouders meer verantwoordelijkheid moeten dragen voor de kosten die hun gezin met zich meebrengt. “Ik heb niets tegen mensen met kinderen, maar het is niet mijn taak om hun financiële lasten te verlichten,” merkt ze op. Haar visie roept vaak weerstand op, vooral in haar omgeving. “Sommigen noemen me egoïstisch of zeggen dat ik het niet begrijp omdat ik zelf geen kinderen heb. Maar het gaat mij om het systeem, niet om de kinderen zelf,” legt Karin uit.
Ze merkt dat veel van haar kinderloze vrienden soortgelijke frustraties ervaren, ook al uiten ze deze niet altijd. Het onderwerp is gevoelig, en ouders voelen zich soms aangevallen, hoewel dat niet de bedoeling is. “Het lijkt alsof mensen zonder kinderen vaak over het hoofd worden gezien, terwijl zij ook een belangrijke rol spelen in de samenleving,” zegt Karin.
Hoewel ze zich realiseert dat het veranderen van het belastingstelsel geen makkelijke klus is, roept Karin op tot een discussie over een eerlijke lastenverdeling. “We moeten beginnen met het voeren van het gesprek hierover,” vindt ze. Een mogelijke oplossing zou volgens haar een belastingkorting kunnen zijn voor mensen zonder kinderen, zodat hun bijdrage aan de samenleving meer wordt erkend. Zo zouden ze vergelijkbare voordelen kunnen ontvangen als ouders nu krijgen.
Karin ziet haar kijk op de belastingkwestie ook als een kwestie van erkenning. “De hele maatschappij is gefocust op gezinnen en kinderen, maar degenen zonder kinderen dragen ook waardevol bij. Het zou goed zijn die inzet te erkennen, en daar kunnen we het over hebben in een breder maatschappelijk debat,” stelt ze voor.
Wat denk jij? Moeten mensen zonder kinderen minder belasting betalen, of is het redelijk dat iedereen hetzelfde bijdraagt? Laat je mening achter op onze Facebook-pagina en doe mee aan de discussie!
