Hoi, ik ben Hilda, 82 jaar, en ik woon al meer dan een halve eeuw in hetzelfde huis. Overal om me heen zitten herinneringen, foto’s en kleine dingen die me dierbaar zijn. Toch merk ik dat mijn kleinkinderen minder vaak langskomen.
Volgens hen hangt er bij mij een typische “oudelucht”, zowel aan mij als in mijn huis. Dat zette me aan het denken, dus ben ik gaan uitzoeken hoe dat zit. Als je bij mij naar binnen stapt, is er een herkenbare geur aanwezig. Zelf valt het me niet meer op, maar mijn kleinkinderen ruiken het meteen.
“Oma, bij jou hangt altijd een beetje zo’n muffig luchtje,” zei mijn kleinzoon Lars laatst. Ik moest erom grinniken, maar het triggerde me wel. Waar komt die geur eigenlijk vandaan?
Wat er echt achter die geur zit
Na wat speurwerk leerde ik dat er een stofje bestaat dat 2-nonenal heet. Iedereen maakt het aan, en het komt via zweet op je huid terecht. Bij jonge mensen wordt 2-nonenal snel afgebroken en komt er nauwelijks iets in het zweet terecht. Naarmate je ouder wordt, werkt dat afbraakproces minder vlot. Daardoor blijft 2-nonenal langer op de huid zitten en krijg je het er niet zomaar af met wassen. Precies dat zorgt voor de geur die vaak met “oudere mensen” wordt geassocieerd.
Mijn kleinkinderen ruiken het meteen
Het fascineert me dat zij het zo direct oppikken terwijl ik het amper nog opmerk. Mijn kleindochter Lisa zei: “Zodra ik binnenkom, ruik ik die typische oma-lucht. Het hoort bij jou, maar hij valt wel op.” Lief bedoeld, maar ik snap dat het hen soms ongemakkelijk maakt.
Net zoals je je eigen parfum na een tijdje niet meer ruikt, wen je ook aan je eigen lichaamsgeur. Mijn vrienden en ik merken elkaars geur nauwelijks, omdat we eraan gewend zijn. Jongere neuzen, zoals die van mijn kleinkinderen, pikken ‘m juist snel op.
Elke levensfase heeft z’n eigen geur
Elke leeftijd ruikt anders. Baby’s hebben dat heerlijke zoete geurtje, pubers hebben hun eigen typische “puberlucht”, en ouderen krijgen een uniek luchtje door veranderingen in de samenstelling van zweet. Dat is gewoon een biologisch proces dat met de jaren verandert. Mijn zoon Mark legde het zo uit: “Bij oudere mensen wordt 2-nonenal minder goed afgebroken, waardoor het langer op de huid blijft hangen.”
Hoe ik het zelf beleef
Soms zeggen mijn kinderen dat ik een beetje ruik zoals hun opa vroeger. Zelf heb ik dat niet echt door, maar ik snap inmiddels waar het vandaan komt. Mijn dochter Anne zei laatst: “Toen ik jong was, vond ik die ‘ouderenlucht’ veel sterker. Nu ik ouder word, valt het me minder op.”
Daarmee besefte ik dat je reuk verandert met de tijd. Wat vroeger heel duidelijk leek, valt later minder op omdat je eigen geur er dichterbij komt te liggen.
Wat ik doe om het thuis fris te houden
Ook al merk ik de geur zelf weinig, ik wil wel dat mijn kleinkinderen zich fijn voelen bij mij. Ik zet nu vaker de ramen open, gebruik frisse schoonmaakmiddelen en probeer het huis luchtig te houden. Maar ik weet ook: dat natuurlijke luchtje dat bij mijn leeftijd hoort, verdwijnt nooit helemaal.
Ondanks dat blijft mijn huis een warme plek vol liefde en herinneringen. Ik hoop dat mijn kleinkinderen dat blijven zien en waarderen. Als ze zeggen dat mijn huis “zo vertrouwd” ruikt, maakt me dat blij. Dan weet ik dat ze zich thuis voelen, ook al ruikt het net even anders dan bij hen.
Dus ruik je bij een oudere een herkenbaar luchtje, bedenk dan dat het gewoon bij het ouder worden hoort. Het vertelt iets over de veranderingen in ons lichaam en draagt stiekem ook bij aan de eigen, vertrouwde sfeer van hun huis.
