De 35-jarige Isidoor uit Amersfoort ligt beroerd op de bank met een stevige griep. Voor de zekerheid deed hij ook maar een coronatest, “want je weet het nooit.” Terwijl hij aan zijn vierde mok thee met honing nipt, ergert hij zich eraan hoe achteloos mensen tegenwoordig met ziek zijn en besmetting omgaan.
“Iedereen staat weer onbekommerd in elkaars nek te niezen en te hoesten. Alsof we niets hebben opgestoken van vijf jaar terug,” zucht hij.
“We doen weer alsof het nergens over gaat”
Isidoor vertelt dat hij zelf altijd probeert rekening te houden met anderen.
“Voel ik me niet fit, dan blijf ik thuis. En moet ik tóch naar buiten, dan hou ik wat afstand. Maar bijna niemand doet dat nog. Mensen lopen met snotneuzen over de markt, proesten in de trein en geven je zonder blikken of blozen een hand.”
Volgens hem zou het geen kwaad kunnen om in de wintermaanden weer wat afstand te bewaren.
Weer naar de 1,5 meter — maar dan uit vrije wil
Hij vraagt niet om nieuwe regels of boetes, maar om gezond verstand.
“Nieuwe lockdowns of plichten zijn echt niet nodig. Maar in de drukke wintermaanden een beetje afstand houden – noem het anderhalve meter – is toch gewoon normaal? Zo voorkom je dat we elkaar voor niks aansteken.”
Voor Isidoor is het een kwestie van omdenken: liever wat afstand dan opnieuw halve afdelingen op het werk die uitvallen door griep of corona.
“We lijken er niets van te hebben geleerd”
Vijf jaar na de coronapandemie ziet hij hoe snel mensen weer in oude gewoontes zijn teruggevallen.
“Toen zeiden we: dit vergeten we nooit meer. Maar kijk nu. Het openbaar vervoer zit vol met kuchende mensen, en in winkels lopen genoeg snotterende klanten rond. Alsof het allemaal alweer weggezakt is.”
Isidoor benadrukt dat het hem niet om angst gaat, maar om aandacht en respect.
“Je hoeft niet te panikeren, maar een beetje opletten kan prima. Dat is goed voor jezelf én voor de ander.”
“Kleine moeite, groot effect”
Voorlopig blijft Isidoor nog even thuis uitzieken, onder een dekentje met Netflix aan.
Hij hoopt dat zijn boodschap wat mensen prikkelt om erover na te denken.
“We kunnen elkaar een fijne winter gunnen zonder dat iedereen omvalt. Gewoon een stapje terug doen – letterlijk. Meer is het niet.”
