Herman, een 87-jarige man, woont rustig in zijn appartement en geniet van de zon terwijl hij buiten naar de drukte kijkt. Ondanks het mooie weer voelt hij echter een diep verdriet vanwege het gemis van zijn familie.
De momenten vol vreugde, zoals verjaardagsfeestjes en familiediners, zijn voor Herman nu pijnlijke herinneringen geworden. Hij zegt met een zucht: “Ik word nooit meer gevraagd voor verjaardagen, zelfs niet door mijn eigen kinderen.” Dit gevoel van vergeten worden is iets waar veel oudere mensen mee te maken krijgen.
Met vier kinderen, zeven kleinkinderen en zelfs een achterkleinkind, voelt Herman zich vaak erg alleen, vooral op dagen die vroeger zo speciaal voor hem waren. “In het verleden vierden we alles samen, elke verjaardag was een uitgelezen kans om samen te zijn,” denkt hij terug. Tegenwoordig hoort hij er pas van als de viering al voorbij is.
De pijn van het buitengesloten worden is groot voor Herman, maar het gevoel van onzichtbaarheid doet nog meer zeer. Hij merkt op met een bitter glimlachje, “Ouderen worden vaak als saai gezien, vandaar dat ik geen uitnodiging krijg.” Dit gevoel is herkenbaar voor veel ouderen die zich niet gewenst voelen op feesten met een jong publiek.
De sociale afstand naar oudere generaties
Herman voelt dat jongere mensen hem als een obstakel zien. “Ze denken dat we de feestjes vertragen,” legt hij uit. Deze isolatie is voor veel ouderen een gemeenschappelijk probleem. Uit onderzoek blijkt dat bijna de helft van de Nederlanders boven de 75 zich eenzaam voelt, vooral tijdens bijzondere gelegenheden als verjaardagen.
Herman’s verhaal onderstreept hoe belangrijk het is om aandacht te schenken en te zorgen voor inclusie. Zijn verjaardagen worden zelden gevierd, wat hem veel verdriet doet. “Vroeger kwamen de kinderen langs, zongen voor me, en ik maakte een taart.” Op zijn 85ste verjaardag kwam echter alleen de buurman langs.
Dit voorbeeld laat zien hoe noodzakelijk het is om ouderen zoals Herman bij familiegelegenheden te betrekken. Grote gebaren zijn niet nodig, maar ouderen het gevoel geven dat ze erbij horen, maakt een groot verschil. Door hen uit te nodigen en mee te laten doen met verjaardagen, kunnen ze zich gewaardeerd en verbonden voelen.
Herman hoopt dat zijn verhaal anderen motiveert om vaker hun oudere familieleden erbij te betrekken. “Het is zo belangrijk om elkaar niet te vergeten,” benadrukt hij. “Wij ouderen hebben nog veel te delen qua ervaring en liefde. We willen nog steeds een rol spelen in het leven van onze geliefden.”
Zijn verhaal herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor ouderen, vooral tijdens momenten van samenkomst zoals verjaardagen. Het lijkt misschien dat ze minder betrokken willen zijn, maar vaak is het tegendeel waar. Ze verlangen naar verbinding en waardering.
Met een emotionele ondertoon zegt Herman: “Ik wil gewoon dat ze beseffen dat ik er nog steeds ben. Dat ik nog steeds hun vader en opa ben en dat ik van ze houd, ongeacht mijn leeftijd.”
Dus, als je een familiegelegenheid plant, vergeet dan niet om ouderen erbij te betrekken. Hun aanwezigheid kan het feest alleen maar gezelliger maken en hen laten voelen dat ze geliefd en gewaardeerd zijn – iets wat iedereen nodig heeft.
