18-jarige veroorzaakt dodelijk ongeluk. Bericht in handen van slachtoffer brengt iedereen tot tranen

Deze woorden raken iedereen diep.

Lieve mama,
Ik ben naar dat feestje gegaan en heb me jouw advies herinnerd: nooit drinken als ik nog moet rijden. Ik heb eraan gehouden en de hele avond frisdrank gedronken. Ik luisterde naar je omdat ik weet dat je gelijk hebt en alleen het beste voor me wilt. Nu is het feest voorbij en vertrekt iedereen.

Ik stapte in de auto, gerustgesteld door jouw waarschuwing. Ik begon te rijden, maar toen ik de hoofdweg opging, zag een andere bestuurder me over het hoofd en botste tegen me aan. Nu lig ik hier op de stoep, onder het bloed, en ik hoor een agent zeggen: “De bestuurder die de crash veroorzaakte was dronken.” Mama, er is zoveel bloed. Mijn bloed.

Ik probeer niet te gillen of te huilen. Maar ik hoor een hulpverlener zeggen dat ze me waarschijnlijk niet kunnen redden.

Mam, ik wilde alleen maar zeggen, ik zwoer dat ik vandaag niks heb gedronken. De anderen wel. Ze probeerden zelfs mij mee te krijgen, maar ik heb nee gezegd. Die bestuurder, waarschijnlijk was hij ook op dat feestje. Hij dronken, ik helemaal nuchter.

En nu ga ik dood.

Waarom handelen mensen zo roekeloos? Beseffen ze dan niet dat ze levens kunnen nemen? Ik voel een pijn alsof er honderd messen in mij steken. En de persoon die mij dit aandoet, die komt ermee weg. Dat is gewoon niet eerlijk. Ik lig hier te sterven op de stoep, terwijl hij toekijkt.

Zeg tegen mijn broer dat hij niet moet huilen. Vertel papa dat hij sterk moet zijn. En als ik overlijd, zet dan ‘het meisje van papa’ op mijn grafsteen.

Iemand moet die jongen leren dat rijden onder invloed gevaarlijk is. Ik had nog kunnen leven. Iemand had het hem moeten vertellen. Als alle ouders hun kind al van jongs af aan zouden leren niet te rijden als ze hebben gedronken, was dit niet gebeurd.

Mijn ademhaling wordt moeilijker… Mama, voordat ik vaarwel zeg, ik ben bang. Dit zijn mijn laatste momenten, maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik wou dat ik je nu kon omhelzen, mama. Je was er altijd wanneer ik je nodig had. Alsjeblieft, huil niet als ik er niet meer ben.

Ik heb nog één laatste vraag: Als ik altijd naar je heb geluisterd, waarom moet ik dan sterven?

Deel dit relaas alsjeblieft. Laat het een les zijn voor alle roekeloze chauffeurs die met een slok op achter het stuur kruipen. Ze realiseren zich niet dat ze iemands leven kunnen nemen.