Waarom zit je hond nu ineens zo vaak te krabben?
Als het buiten guur is, plof je op de bank met een deken en een tevreden snurker aan je voeten. En dan hoor je het weer vanuit de mand: kras, kras, kras. Zó vertrouwd dat je het bijna niet meer registreert. Toch blijft de vraag knagen: doet je hond dit zomaar, of speelt er iets lichamelijks mee? Met de feestdagen voor de deur, lagere temperaturen en de kachel die volop draait, kunnen de oorzaken van jeuk verschuiven van onschuldig geprikkel naar signalen die aandacht verdienen. Is het relaxmodus, of wordt het tijd om beter te kijken en luisteren?
Wanneer is krabben wél een alarmbel?
Krabben hoort erbij, net als snuffelen en uitrekken. Maar als het gedrag vaak terugkomt of doordraait naar dwangmatig, dan is het tijd om op te letten. Een hond die constant aan zijn staart knabbelt of hard achter de oren zit, maakt niet zomaar wat achtergrondgeluid. Dat is een hint om te checken wat er speelt.
Signalen dat het niet meer normaal is
Let op waarschuwingssignen zoals kale plekjes, aanhoudende roodheid, krabwondjes of korstvorming. Gedrag vertelt ook veel: trekt je hond zich terug, vindt hij aanraken ineens niet fijn of oogt hij gespannen, dan is er vaak meer aan de hand dan verveling. Krabben dat zo vaak of zo intens is dat slaap of dagelijkse routine eraan moet geloven, wijst meestal op fysieke irritatie of pijn.
Gewoon krabben of een echt probleem?
Een beetje krabben na een wandeling of knuffelsessie is niet gek. Het verschil zit in de context, hoe lang het duurt en of het toeneemt. Wordt krabben de vaste soundtrack in huis of zie je sporen op de huid, dan is extra alertheid slim—zeker bij korstjes, dunnere vacht of duidelijke hotspots. Het gaat minder om dát je hond krabt, en meer om hoe vaak en hoe heftig.
Parasieten en schimmels: kleine boosdoeners, grote jeuk
De usual suspects blijven parasieten: vlooien, teken en luizen houden niet op in de winter en vinden een warm huis heerlijk. Voeg microscopische schimmels toe, zoals ringworm, en mijten zoals schurft of demodex, en je hebt een recept voor hardnekkige jeuk. Bekijk huid en vacht zorgvuldig—ook oren en tussen de tenen—en kam regelmatig met een fijne kam om ongewenste gasten snel te vinden.
Allergieën, omgeving en verborgen oorzaken
Niets kruipends ontdekt? Dan komt een allergische reactie in beeld. Denk aan voedselovergevoeligheid door andere brokken of feesthapjes, een reactie op pollen of huisstofmijt, of irritatie door een nieuw schoonmaakmiddel of zelfs die net opgetuigde kerstboom. De winter helpt ook niet mee: droge verwarmingslucht kan de huid uitdrogen en kortere dagen gooien de routine om. Minder beweging of wat meer spanning kan krabgedrag aanjagen. Soms speelt er een onderliggende aandoening mee, zoals iets hormonaals of een probleem met het immuunsysteem.
Wat kun je thuis doen vóór je de dierenarts belt?
Rustig blijven en geen wilde conclusies trekken. Begin bij de basis. Check huid en vacht op je gemak, ook oren en pootjes. Borstel wat vaker om losse haren en prikkende restjes weg te halen. Zorg dat de parasietenpreventie actueel is, ook in de winter. Was mandhoezen en dekens regelmatig op hoge temperatuur en laat ze goed luchten. Beperk vaak wassen en kies, als het moet, voor een milde shampoo die geschikt is voor honden. Noteer wanneer de jeuk oplaait—na eten, na buiten zijn, vooral ’s avonds? Zulke details zijn goud waard bij het zoeken naar de oorzaak.
Wanneer bel je de dierenarts?
Neemt het krabben toe ondanks je aanpak, of zie je korstjes, haaruitval, overmatig likken, sloomheid of stemmingswisselingen, dan is een afspraak slim. Maakt je hond zichzelf open of verandert zijn gedrag duidelijk, wacht dan niet. Een snelle, gerichte diagnose voorkomt erger. Bepaalde huidaandoeningen en hardnekkige allergieën vragen om maatwerk, zeker in het koude seizoen wanneer weerstand en humeur een dipje kunnen hebben.
Kort gezegd: laat je niet misleiden door het krabverhaal
Af en toe krabben is normaal. Maar wordt het vaker, heftiger of gaat het samen met huid- of gedragsveranderingen, dan is opletten de juiste reflex. Of het nu parasieten, allergieën, stress of een huidaandoening zijn: achter dat onschuldig lijkende gekrab kan een duidelijke oorzaak zitten. Kijk goed, pak thuis aan wat kan en schakel je dierenarts in als dat nodig is. Zo kom je samen comfortabel de winter door—zonder dat krabkoor dat je gezellige avonden verstoort.
