Isabel, een 32-jarige vrouw, is erg uitgesproken over haar standpunt rond vleesconsumptie en hoopt anderen daarin mee te nemen. Voor haar gaat het verder dan alleen een persoonlijke beslissing; het draait om een gevoel van verantwoordelijkheid. Ze zegt gedecideerd: “Mensen moeten echt inzien dat vlees eten niet meer passend is voor deze tijd.” Haar keuze om vlees te vermijden was geen makkelijke stap. Ze groeide op in een familie waar vlees normaal was, en jarenlang at ze zonder twijfel steaks en hamburgers. Maar een tijdje geleden begon ze dingen anders te zien.
De beelden van intensieve veeteelt, de negatieve milieueffecten en de steeds duidelijker wordende klimaatverandering maakten veel indruk op haar. “Hoe meer ik erover las, hoe meer ik het gevoel kreeg dat ik hier niet meer aan wilde deelnemen,” legt ze uit. Isabel werd zich steeds bewuster van de impact die haar keuzes hadden, niet alleen op de natuur, maar ook op de dieren. “Ik kan niet langer onverschillig zijn tegenover de realiteit die we hebben gecreëerd,” vertelt ze doordacht.
Ze ervaart de noodzaak om haar levenswijze aan te passen aan de eisen van tegenwoordig. “Het voelt alsof we vastklampen aan een traditie die niet meer van deze tijd is, gewoon voor ons comfort. Maar die luxe, een steak op je bord, weegt in mijn ogen niet op tegen de schade die het aanricht.” Toch was het niet altijd simpel voor haar om deze transformatie volledig door te zetten, vooral in een samenleving waar vlees nog steeds een belangrijke plek inneemt.
“Als ik met vrienden of familie eet, komt het vaak ter sprake,” zegt Isabel. “Dan vang ik opmerkingen op zoals: ‘Joh, een beetje vlees kan toch niet kwaad?’ Maar het draait niet alleen om dat ene stukje vlees, het is de gewoonte die we samen voortzetten,” zegt Isabel. Ze hoopt dat mensen beseffen dat elke keuze een verschil maakt. Elke keer dat iemand voor vlees kiest, neemt de vraag toe en daarmee ook de intensieve veehouderij.
Een Veranderende Wereld
Voor Isabel speelt de milieubelasting een grote rol. “We kunnen niet blijven doen alsof de klimaatcrisis niet bestaat. De vleesindustrie stoot gigantische hoeveelheden broeikasgassen uit. En al die gekapte bossen voor veevoer, dat kan toch niet doorgaan?” Ze verwijst naar een artikel dat verklaart hoe vleesproductie bijdraagt aan de ontbossing van het Amazonegebied. “Het voelt absurd als je bedenkt dat we duizenden bomen kappen voor een stukje vlees,” zegt ze ongelovig.
Isabel heeft de schoonheid van het Amazonegebied zelf ervaren en het doet pijn om te bedenken dat zoiets moois moet wijken voor vleesproductie. “Het idee dat we dat voor een biefstuk riskeren, maakt me bijna misselijk.” Ze gelooft dat we nu leven in een tijdperk waar het belangrijk is om onze gewoontes te evalueren. Gelukkig merkt Isabel dat er steeds meer goede opties beschikbaar zijn, wat laat zien dat een leven zonder vlees steeds bereikbaarder wordt.
“Vroeger waren er weinig vleesvervangers, maar nu vind je ze overal in supermarkten. Je kunt genieten van lekker eten zonder de natuur of dieren pijn te doen,” zegt ze enthousiast. Isabel legt de focus op bewustwording en hoopt anderen te motiveren hun eetpatronen te heroverwegen. “Hopelijk zien mensen in dat verandering mogelijk is en niet zo moeilijk hoeft te zijn.” Ondanks de vooruitgang, heeft Isabel soms het gevoel dat ze tegen de stroom in zwemt.
“Het is frustrerend dat er zoveel bewijs is voor de voordelen van een plantaardig dieet, maar vlees blijft populair. Mensen denken misschien dat één persoon geen invloed heeft, maar daar geloof ik niet in. Elke keuze maakt, hoe klein ook, verschil,” zegt Isabel vol overtuiging. Ze begrijpt dat het voor sommigen moeilijk is om hun gewoontes los te laten. “Ik snap het, je rolt in bepaalde gewoontes die lastig te doorbreken zijn.”
Desondanks leven we niet meer in de wereld van onze grootouders, waarin de gevolgen van ons gedrag nauwelijks werden overdacht, denkt ze. Isabel wil niemand dwingen, maar hoopt dat mensen openstaan voor een nieuwe levensstijl. “Misschien hoeven we niet allemaal direct te stoppen met vlees, maar als we allemaal wat minderen, bereiken we al veel.” Isabel wil mensen aanzetten tot nadenken, zonder prekerig over te komen. Ze wil laten zien dat vleesloos eten haalbaar is en zelfs bevrijdend kan voelen.
“Ik voel me zowel fysiek als mentaal sterker. Het idee dat ik bijdraag aan een betere wereld geeft me energie. Als ik daardoor anderen kan inspireren, is mijn missie geslaagd,” besluit Isabel met een voldane glimlach.
