In onze jeugd betekende een glaasje frisdrank echt iets speciaals. Coca-Cola of 7up kende men nog niet, maar priklimonade was er wel. Het voelde als een echte traktatie, meestal gereserveerd voor verjaardagen, of misschien op een gelukkige zaterdagavond. Vaak kreeg je maar één glaasje, en daar deed je dan je best om zo lang mogelijk van te genieten. Hoewel sommigen het in één keer achterover sloegen om vervolgens de hele familie aan het lachen te maken met een flinke boer. Priklimonade, wie zou dat vergeten?
Exota
Herinner je je nog de limonade van Exota? Op zaterdagavond lekker op de bank met een zak chips erbij. De limonade kwam in allerlei kleuren: rood stond voor frambozen, groen voor grenadine, bruin voor champagnepils, geel voor citroen en wit voor cider. Vanaf de jaren vijftig was Exota enorm populair in Nederland, totdat bleek dat de glazen flessen soms konden ontploffen. Dat probleem betekende het einde van het merk en in 1973 ging het bedrijf op de fles. Welke smaak was jouw favoriet?
Spoetnik
Spoetnik was een unieke traktatie die je zelf maakte. Eerst deed je een beetje koffiemelk en suiker in een beker en daar schonk je dan Exota limonade overheen. Dat creëerde een dik, romig schuim dat naar boven bubbelt. Zo ontstond een spoetnik!
Vroegere lekkernijen en hun verdwijning
In de jaren zestig was sinas van Riedel ook populair. De sinas kwam in een ronde groene fles met een rode dop die lastig open te maken was. Claas, een enthousiaste lezer, herinnert zich dat hij zijn eerste drankje in 1963 dronk: “Het was een zaterdagavond, ik was acht jaar en vond het heerlijk!”
In de jaren zeventig was Snor cola een hit. De dikke schuimlaag op het glas gaf je een schuimsnor, net zoals bierdrinkers hadden. Omdat het niet populair genoeg bleef, stopte Vrumona in 1980 met de productie.
Sunkist kwam in piramidevormige pakjes, ideaal voor een dagje strand. Toen bestonden er nog geen plastic flessen, en grote glazen flessen meenemen vond je moeder misschien te zwaar. Ieder kind kreeg zijn eigen drankje, en suiker was toen nog geen grote zorg.
In de jaren tachtig of negentig hebben veel jongeren vast wel eens Shandy gemaakt. Dit was een mix van een beetje bier en veel 7Up. Je kon het zelf in elkaar zetten en het ‘sneeuwwitje’ noemen, maar de kant-en-klare versie uit de winkel was favoriet.
De eerste Hero frisdranken uit de jaren dertig waren bekend als Perl en werden aangeprezen als ‘vloeibaar fruit, verfrissend en gezond’. Later kwamen er nog andere smaken bij, zoals sinas, frambozen en cassis.
Joy was een luxe frisdrank die in een groen flesje kwam, en zowel het flesje als de reclame straalden exclusiviteit uit. Met smaken als citron, sinas en later cassis, verdween het merk uiteindelijk toen Heineken het overnam. Is het nog steeds een herinnering voor jou?
