Evelien (34) woedend: “Wie geeft mijn dochter na schooltijd zomaar snoep?!”
Evelien, 34, maakte onlangs iets mee dat haar echt raakte. Haar zesjarige dochter ging na school met de moeder van een klasgenootje mee naar huis. Wat ze totaal niet had voorzien: die moeder gaf haar kind snoep. Voor Evelien is dat niet zomaar onhandig of irritant; het komt keihard binnen.
Deze zorgvuldige moeder had vooraf een briefje met duidelijke afspraken meegegeven. Daarop stond precies wat haar dochter wel en niet mocht eten. Evelien had er heel duidelijk bijgezet dat snoep en zoete snacks niet toegestaan zijn, plus welke drankjes oké waren. Ze doet dat omdat ze haar dochters gezondheid super serieus neemt en precies wil bijhouden wat haar kind binnenkrijgt.
De impact ervan
Toen Evelien hoorde dat haar dochter toch snoep had gekregen, sloegen woede en frustratie toe. Als ouder wil je dat je afspraken worden nageleefd, helemaal als het direct om de gezondheid van je kind gaat.
Volgens Evelien zaten er in die snoepjes allerlei stoffen die ze haar dochter juist wil besparen. “Heeft ze enig idee wat voor troep ze mijn kind heeft gegeven?” zegt ze verontwaardigd. Het maakt haar niet alleen boos, maar ook bezorgd over mogelijke gevolgen.
Respect voor keuzes in de opvoeding
Voor Evelien is het onbegrijpelijk dat zo’n duidelijke grens wordt genegeerd. Het gaat haar niet alleen om wat gezond is, maar ook om respect voor haar rol als moeder. Ze voelt zich aan de kant gezet en niet serieus genomen, en dat schaadt haar vertrouwen in de andere moeder.
Deze gebeurtenis laat haar zien dat niet alle ouders hetzelfde kijken naar voeding en opvoeden. Ze ging er altijd vanuit dat anderen haar regels zouden respecteren, maar dit laat zien dat dat geen vanzelfsprekendheid is. En dat stelt haar enorm teleur.
Wat ze meeneemt uit deze situatie
Vooruitkijkend hoopt Evelien op meer begrip en respect voor haar afspraken. Ze blijft vastberaden haar dochter gezond op te voeden en verwacht dat de mensen om haar heen daarin meebewegen. Voor haar is dit een duidelijk leermoment, niet alleen voor zichzelf, maar hopelijk ook voor andere ouders. Ze wil een omgeving waarin de gezondheid van kinderen voorrang krijgt en opvoeders elkaar serieus nemen en ondersteunen.
Tot slot
Deze ervaring was voor Evelien een wake-upcall: niet iedereen deelt dezelfde waarden als het gaat om opvoeden en voeding. Ondanks haar boosheid blijft ze doen wat ze denkt dat het beste is voor haar dochter. Ze hoopt in de toekomst op meer begrip en respect van andere ouders. Uiteindelijk draait het erom dat het welzijn en de gezondheid van kinderen altijd op één staan.
