Weet je nog hoe je als kind gekluisterd zat aan de buis, geboeid door tv-programma’s die tot de verbeelding spraken? Denk terug aan de tijd dat Nederlandse televisiepareltjes zoals ‘Swiebertje’ en ‘Pipo de Clown met Mamaloe’ ons met hun koddige capriolen vertederden. Ze lieten onmiskenbaar een voetafdruk achter in het collectieve geheugen van de kijkers thuis. En hoe zou je de kattekwaad van het onafscheidelijke duo Bassie en Adriaan ooit kunnen uitvlakken? Ze brachten niet enkel vermaak, maar ook leerrijke momenten dankzij de avonturen van bijvoorbeeld ‘Marianneke’ en de wijze lessen van ‘Alfred J. Kwak’ en ‘Meneer de Uil’. Dit type vermaak markeert een gouden tijdperk in de historie van de Nederlandse televisie. Maar niet alleen onze eigen kweek bezorgde ons uren plezier, ook Britse series vonden hun weg naar onze hartstocht voor humor.
Gedurende de jaren zeventig en tachtig bracht een specifieke Britse sitcom ons wekelijks aan het schaterlachen met de hilarische escapades van een groep werknemers in een chic warenhuis. Met elke aflevering gaven ze ons een inkijkje in hun dagelijkse perikelen, die steevast hilariteit opwekten door grappige gesprekjes, typische warenhuiscliënten en markante collega’s. De frictie en grollen tussen personeel en klanten maakten een centraal onderdeel uit van elke episode.
