Waarom ik stop met het vieren van carnaval: mijn persoonlijke redenenz

Als ondernemer kom ik regelmatig in aanraking met de verschillende verwachtingen van klanten en de gemeenschap om me heen. Een belangrijke verwachting hier in de buurt is het deelnemen aan de carnavalsvieringen. Na veel nadenken en jaren van overweging, heb ik besloten dat carnaval niet mijn ding is en ik er niet aan meedoe. Deze beslissing was eerlijk gezegd niet makkelijk te maken. Hoewel ik absoluut geen hekel heb aan feestjes, voel ik me niet thuis bij hoe carnaval tegenwoordig vaak wordt gevierd.

Wat mij vooral tegenstaat, is hoe carnaval verandert is. Waar het vroeger draaide om gezelligheid en traditie, lijkt het momenteel vooral een excuus voor overdaad. Als ondernemer zie ik vaak de rommel die ontstaat door te veel alcohol. Straten zijn vol met mensen die hun zelfbeheersing kwijtraken. Het lijkt soms meer op een georganiseerde chaos in plaats van een feest dat zijn oorspronkelijke waarden respecteert.

Als ondernemer denk ik na over hoe dit gedrag de sfeer in onze stad beïnvloedt. Je ziet mensen die dronken zijn, schade aan eigendommen, en soms zelfs agressief gedrag. Dit valt niet te negeren. Terwijl we als gemeenschap juist op zoek zijn naar diepgang en verbinding, gebruiken sommigen carnaval als excuus om afstand te nemen van die waarden.

Waarom ik carnaval vermijd

Ik begrijp best dat niet iedereen mijn keuze steunt. Voor velen is carnaval dé gelegenheid om even aan de dagelijkse beslommeringen te ontsnappen, om samen te lachen, te genieten en mooie momenten te hebben. Dat is zeker waar, en ik snap dat wel. Toch, voor mij persoonlijk en als ondernemer, wegen de nadelen zwaarder.

Volgens mij moeten we juist manieren vinden die meer inhoud en betekenis hebben en die duurzame verbindingen stimuleren, meer dan alleen uitspattingen en chaos. Het is niet dat ik de waarde van carnaval niet zie, maar meer de kern die verloren lijkt te gaan. Als mijn beslissing voor irritatie of discussies zorgt, dan neem ik dat risico. Uiteindelijk is het mijn eigen weg die ik kies.

Wat ik hoop, is dat we in de toekomst onze tradities en festiviteiten opnieuw kunnen ontdekken op een manier die iedereen ten goede komt. Met respect voor elkaar en een echte viering van betekenis. Mijn keuze om niet aan carnaval mee te doen, is het resultaat van ervaring en reflectie. Door dagelijks positief bij te dragen, hoop ik een omgeving te creëren die verder reikt dan de oppervlakkige feestvreugde die carnaval soms biedt. En dat is misschien een onverstaanbare keuze voor sommigen, maar ik sta er volledig achter.