In Nederland blijft het gesprek over migratie de gemoederen verdelen. Marieke (41), een moeder uit een middelgrote plaats, komt nu met een prikkelend idee. Op social media schrijft ze: “Heel wat Nederlanders willen geen asielzoekerscentrum (AZC) in hun eigen gemeente. Maar kijk eens naar de kaart met PvdA- en GroenLinks (GL)-stemmen. Plaats al die AZC’s gewoon daar. Zij maken die keuze, dus laat hen er dan ook de effecten van ervaren. Klaar is Kees!”
Haar bericht, voorzien van een verkiezingskaart uit 2022, gaat razendsnel rond. Op die kaart kleuren de steden blauw (PvdA) en rood (GL), terwijl het platteland anders stemt. Marieke’s gedachte: bundel de asielopvang op plekken waar progressief wordt gestemd, zoals Amsterdam en Utrecht, in plaats van dorpen op te zadelen die in verzet komen. “Waarom zouden boeren in Drenthe de klappen opvangen als Amsterdam dit zo hoog heeft zitten?” vraagt ze zich af.
Waar scoren links-progressieve partijen?
De kaart laat zien waar PvdA en GL de meeste steun hebben, met name in de Randstad en in universiteitssteden. Hieronder een rijtje met topsteden (gebaseerd op de uitslagen van 2022):
- Amsterdam: PvdA ~15%, GL ~14% – Samen zo’n 29%, met het centrum als uitgesproken links.
- Utrecht: GL ~19%, PvdA ~9% – Totaal ~28%, stevig gedragen door studenten.
- Nijmegen: GL ~18%, PvdA ~12% – ~30%, een progressief ankerpunt buiten de Randstad.
- Groningen: PvdA ~15%, GL ~12% – ~27%, sterk in studenten- en arbeidersbuurten.
- Leiden: GL ~20%, PvdA ~10% – ~30%, met een academisch stempel.
Deze steden, plus Den Haag, Rotterdam en plaatsen als Wageningen, geven Nederland hun blauwe en rode tinten. Tegelijkertijd stemmen veel plattelandsgemeenten op CDA, VVD of BBB en is daar het verzet tegen AZC’s flink.
Waarom dit plan aanspreekt én schuurt
Marieke’s voorstel raakt een gevoelige snaar. Volgens peilingen maakt 60–70% van de Nederlanders zich zorgen over de asielinstroom, vooral in kleinere gemeenten waar protesten oplaaien. In steden als Amsterdam is de roep om integratie groter en lijkt de weerstand kleiner, al wijst men daar wel op woningnood. “Als zij ervoor zijn, laat hen dan ook de opvang doen,” vat Marieke het samen.
Tegenstanders reageren fel. Zij vinden het polariseren: “Migratie is iets voor het hele land, geen straf of beloning op basis van stemgedrag.” Anderen zien er juist een prikkelende spiegel in: als steden immigratie steunen, waarom dan niet meer opvang daar concentreren?
Is dit het gesprek waard?
Misschien is Marieke’s idee met een knipoog bedoeld, maar het legt wel een kloof bloot: steden stemmen vaker links en omarmen diversiteit, het platteland kiest vaker rechts en vreest overlast. De overheid verdeelt AZC’s op basis van capaciteit en praktische haalbaarheid, niet op stemmingen, maar haar punt zet je wel aan het denken. “Ik wil dat dit het gesprek opent,” zegt ze. Grap of geniaal: in een land dat op dit onderwerp verdeeld is, heeft ze in elk geval iets losgemaakt.
Wat vind jij? Laat je reactie achter!
