Jarenlang verfde Annika elke twee weken haar haar, in wat ze omschrijft als een eindeloze strijd. Op een gegeven moment koos ze ervoor om deze gewoonte te doorbreken en haar lokken terug te brengen naar hun natuurlijke, grijze kleur.
“Ik was het spuugzat om steeds mijn haar te verven. Het was de juiste keus om te veranderen. Mijn haar ziet er nu zoveel gezonder en mooier uit,” vertelt ze. “Mijn zilvergrijze haar reikt tot aan mijn taille en trekt veel aandacht. Ik krijg voortdurend complimenten. Overal waar ik kom gaat het gesprek al snel over mijn haar. Zelfs het beveiligingspersoneel op luchthavens geeft complimenten terwijl ik voorbijloop.”
Veel vrouwen zoeken haar op voor advies over het al dan niet omarmen van hun grijze haren. Haar antwoord is doorgaans: “Denk na over wat JIJ ervan vindt. En als je er klaar voor bent om je grijze haar te accepteren, wees dan bereid op minstens een jaar met wat minder flatterende haardagen. Heb geduld!”
Voor degene die nog niet helemaal klaar zijn voor grijs, stelt ze voor om te beginnen met subtiele veranderingen, zoals highlights of balayage. Ze raadt af om voor al te drastische stijlen te gaan. “Kies liever voor een speelse bob dan een strakke coupe, of ga voor laagjes in plaats van een rechte snit. Zachte laagjes flatteren je gezicht en verzachten je features, waardoor je jonger lijkt.”
Wanneer iemand haar voorstelde om blond te gaan in de hoop er jonger uit te zien, was haar reactie: “Mijn doel is niet per se jonger ogen, maar om er op mijn best uit te zien. En blonderen gaat mijn rimpels niet verbergen – rimpels waar ik trouwens helemaal oké mee ben. Het zijn juist die kleine imperfecties die het mooi maken.”
Annika, bedankt dat je een inspiratiebron bent en mensen aanmoedigt om zichzelf te accepteren zoals ze zijn! We zijn ervan overtuigd dat jouw verhaal en jouw reis enorm waardevol zijn! En hoe sta jij tegenover haar schitterende zilvergrijze haren? Deel dit verhaal ter inspiratie en om de liefde voor eigenheid te verspreiden!
