Er is nu een wetenschappelijke steun voor het idee dat mensen die altijd de taalfouten van anderen verbeteren, niet zo’n fijn gezelschap zijn. Recent heeft de Universiteit van Michigan een studie gedaan die liet zien dat mensen die er een handje van hebben om steevast spelfouten aan te kaarten, meestal als minder leuk ervaren worden.
Catch je jezelf constant op dat je geïrriteerd raakt door spelmissers van anderen en kun je het niet laten om ze aan te wijzen? Dan suggereert dit recente onderzoek dat je wellicht niet zo aardig overkomt als je denkt. Ze legden een link tussen het verbeteren van taalfouten en persoonlijkheid, wat een beetje een negatieve bijsmaak kan geven over een persoon.
In het onderzoek, waaraan 83 mensen meewerkten, moesten de deelnemers door e-mails met en zonder spelfouten en tikfouten heen lezen. Daarna moesten zij de schrijvers van de e-mails beoordelen op intelligentie en aardigheid. De indruk van de participanten over de auteurs werd hoofdzakelijk gebaseerd op deze twee eigenschappen.
Voordat ze aan de test begonnen, vulden de deelnemers een vragenlijst in over hun eigen persoonlijkheid. De studie toonde aan dat diegenen die aardig gevonden werden, niet zo’n punt maakten van de gemaakte taalfouten in de e-mails en zich vooral focusten op wat er gezegd werd. Aan de andere kant, hadden de minder prettige karakters de neiging om zich erg te storen aan deze fouten en zetten ze er graag een spotlight op. Grammaticale missers troffen deze groep in het bijzonder.
Wat uit de bus kwam rollen bij deze studie is dat mensen die als niet zo vriendelijk gezien worden, en misschien een beetje sociaal onhandig zijn, het lastig vinden om om te gaan met onvolkomenheden. Als je dus niet bekend wilt staan als iemand met een nors karakter, doe je er wellicht goed aan om je mond te houden en wat meer ontspannen te zijn over taalfoutjes van anderen.
