Jarenlang niet serieus genomen
Na hun coronaprik kregen Magdalena Dzambo en Iris de Boer flinke neurologische problemen. Toch kregen ze telkens te horen dat het “tussen je oren” zou zitten. In Nederland wilde geen enkele arts dieper graven, maar in de Verenigde Staten gebeurde dat wél. Daar kwamen bevindingen naar boven die zwart op wit laten zien wat al die tijd werd weggewuifd.
Eerste klachten na de prik
In 2021 liet Magdalena Dzambo zich vaccineren tegen corona. Kort daarna begon ze te beven en kreeg ze epileptische aanvallen. In het Erasmus MC kreeg ze te horen dat er geen reden was om ongerust te zijn.
Volgens Dzambo noemde de behandelend arts het “onschuldig” en vond hij een hersenonderzoek niet nodig.
De klachten hielden echter aan. Uiteindelijk reisde ze naar de Verenigde Staten voor aanvullend onderzoek. Daar liet een hersenscan zien dat er daadwerkelijk iets mis was.
“Waar ik al bang voor was, bleek te kloppen,” zegt Dzambo. “Er is schade in mijn hersenen te zien.”
Scan laat hersenschade zien
In het rapport dat ze publiceerde op haar platform The Long Shot, is te zien dat er kleine witte vlekjes in het hersenweefsel zitten – tekenen van ontstekingen in de bloedvaatjes van de hersenen. Ook is er volumeverlies gevonden in haar rechter hippocampus, een gebied dat belangrijk is voor geheugen en oriëntatie.
Volgens artsen kan schade in dit gebied epileptische activiteit uitlokken, omdat de hippocampus een sleutelrol heeft in de elektrische signaaloverdracht in de hersenen.
“Mijn geheugen is als een vergiet”
Sinds de vaccinatie is Dzambo’s geheugen sterk achteruitgegaan. “Ik vergeet van alles,” vertelt ze. “Mijn hoofd is een zeef.”
Ze stuurde het Amerikaanse rapport naar het Erasmus MC met de boodschap dat haar klachten niet “onschuldig” zijn.
“Ik heb ze gemaild: jullie zaten ernaast. Ik heb aantoonbare hersenschade. En dat na vier jaar waarin niemand mij geloofde.”
Diagnose zonder hard bewijs
Zowel Dzambo als De Boer kregen in Nederland de diagnose functionele neurologische stoornis (FNS). Daarbij wordt verondersteld dat de klachten niet door fysieke schade komen, maar door een verstoring in de werking van de hersenen.
“Ze noemden het een softwarefoutje,” zegt Dzambo. “Maar bij mij is de hardware kapot. Mijn hersenweefsel is echt beschadigd.”
“Ik geloof niet in schade door het vaccin”
Ook Iris de Boer kreeg na haar tweede Pfizer-prik neurologische klachten. Haar neuroloog zei letterlijk dat ze “niet geloofde in vaccinatieschade” en dacht dat haar problemen voortkwamen uit een onderliggend trauma.
Een andere patiënt kreeg zelfs te horen dat ze haar klachten zelf had veroorzaakt doordat ze “te snel weer aan het werk was gegaan”.
Toen De Boer in Mill een nieuwe scan liet maken, kreeg ze verontrustend nieuws: “Ze zeiden daar dat dit soort hersenverval past bij iemand van honderd jaar, niet bij een gezonde vrouw van veertig.”
Beperkingen van het standaardonderzoek
Volgens de vrouwen is het onderzoek in Nederland te beperkt. Artsen richten zich vooral op MRI-beelden, en zolang er geen tumor of MS zichtbaar is, luidt de conclusie vaak dat er niets aan de hand is.
“Maar ze missen de kleine afwijkingen,” zegt Dzambo. “Die witte puntjes, die subtiele schade.”
De Boer legt uit dat de meeste MRI-apparaten in Nederland 3 Tesla zijn. “Voor dit soort afwijkingen heb je een 7 Tesla nodig, maar daar krijg je geen verwijzing voor. En een zittende MRI, die nog nauwkeuriger is, hebben we hier niet eens.”
Daarom lieten ze in het buitenland op eigen kosten scans maken. “Dat kost duizenden euro’s,” zegt De Boer. “Mensen met een laag inkomen kunnen dat niet ophoesten en blijven dus met hun klachten zitten.”
Verschil tussen longcovid en schade door vaccinatie
Volgens De Boer ontstaat er langzaam erkenning voor het onderscheid tussen longcovid en vaccinatiegerelateerde schade. “Bij longcovid beginnen de problemen in de longen. Bij schade door het vaccin start het juist in het zenuwstelsel. Dat verklaart waarom sommige mensen hersenontstekingen kregen.”
Schade is zichtbaar, erkenning niet
Wat in Nederland niet is onderzocht, is via buitenlandse scans wel duidelijk geworden: aantoonbare hersenschade. Toch blijft brede erkenning uit.
“De hersenen zijn de laatste plek waar je ontstekingen wilt hebben,” zegt Dzambo. “We weten niet wat dit over tien jaar betekent. Komt er verdere achteruitgang? Alzheimer? Parkinson? Niemand die het ons kan zeggen.”
