De harde waarheid onder ogen zien
Sanne en haar partner moesten een moeilijke beslissing nemen. Na het overwegen van al hun opties, besloten ze de zwangerschap door te zetten. Sanne begreep het rationeel, maar het voelde nooit als haar eigen keuze.
“Ik had het gevoel dat ik geen controle meer had over mijn leven,” zegt ze. “De druk van buitenaf, van familie, de samenleving, en zelfs van mezelf, was te groot.”
Deze zwangerschap voelde voor Sanne anders dan de vorige keren. Waar ze bij haar eerste twee kinderen vol enthousiasme en verwachten was, voelde dit keer als een zware last. “Ik probeerde echt blij te zijn,” geeft ze toe. “Maar diep vanbinnen kon ik de angst en het gevoel van hulpeloosheid niet afschudden.” Ze had het gevoel vast te zitten in een situatie waaruit ze niet kon ontsnappen.
Toen hun derde kind werd geboren, bleef het knagende gevoel van spijt. Hoewel ze meteen van haar kindje hield, veranderde dat gevoel niet.
“Het klinkt vreselijk,” zegt Sanne met een trillende stem. “Maar ik kon de gedachte niet loslaten dat dit niet was hoe mijn leven had moeten zijn.”
Met de komst van hun derde kind kwamen er ook nieuwe uitdagingen. De routine die ze met de twee kinderen eindelijk onder de knie hadden, werd weer een uitdaging. “Alles waar we zo hard voor hadden gewerkt, leek ineens weg,” vertelt ze. De fysieke uitputting, maar vooral de emotionele belasting speelden haar parten.
De relatie tussen Sanne en haar partner stond onder druk. “We hadden meer ruzies dan ooit,” zegt ze. “Ik voelde me zo alleen in mijn gevoelens. Hij probeerde me te begrijpen, maar ik kon het hem niet echt uitleggen. Hoe leg je iemand uit dat je iets niet wilde dat nu deel is van je gezin?” Dit gevoel van eenzaamheid maakte het nog moeilijker voor Sanne om met haar emoties om te gaan.
Maar ondanks alles, blijft Sanne vechten voor haar gezin. Ze weet dat haar gevoelens ingewikkeld zijn en zoekt manieren om ermee om te gaan. Ze krijgt nu hulp van een therapeut om haar gevoelens beter te begrijpen en om verder te kunnen. “Ik weet dat ik van mijn kind hou,” zegt ze vastberaden. “Maar ik moet ook eerlijk zijn over hoe ik me voel, zodat ik kan genezen en er echt voor mijn kinderen kan zijn.”
Sanne’s verhaal toont aan dat niet elke zwangerschap en gezinsuitbreiding een sprookje is. Soms is de werkelijkheid chaotisch en pijnlijk, en de emoties daarbij zijn niet altijd makkelijk te begrijpen. Door eerlijk te zijn over haar gevoelens, hoopt Sanne niet alleen zichzelf te helpen, maar ook anderen die in een vergelijkbare situatie zitten. “Je bent niet alleen,” benadrukt ze. “En het is oké om te voelen wat je voelt.”
