Karin is 38 jaar en runt haar eigen bedrijf in Nijmegen. Ze heeft een uitgesproken mening over de belasting in Nederland. Haar idee is dat mensen zonder kinderen minder belasting zouden moeten betalen. “Waarom betaal ik net zoveel belasting als ouders die optimaal gebruikmaken van voorzieningen zoals kinderopvang en onderwijs?” vraagt Karin zich af. Ze wil een eerlijkere verdeling van belasting, waarbij mensen zonder kinderen financieel profiteren.
Haar opvattingen komen niet voort uit een afkeer van kinderen, benadrukt ze. “Natuurlijk zijn kinderen essentieel voor de toekomst van onze maatschappij,” zegt ze. “Maar als je zelf geen kinderen hebt, gebruik je die voorzieningen niet. Waarom zou ik dan evenveel meebetalen als zij die dat wel doen?”
Karin wijst op de vele fiscale voordelen voor ouders, zoals kinderbijslag en belastingvoordelen. “Dat is prima voor hen, maar mensen zonder kinderen worden compleet genegeerd. We betalen eraan mee, maar krijgen niets terug.” Ze merkt op dat het leven zonder kinderen veel goedkoper is, ook al klagen ouders vaak over de kosten. “Veel van wat zij moeten dragen wordt ondersteund door de overheid. Zonder kinderen ben je financieel altijd de pineut,” concludeert ze.
Jaarlijks betaalt ze duizenden euro’s aan belasting voor voorzieningen die ze niet gebruikt. “Ik werk hard en betaal mijn belasting netjes, maar soms voelt het als een straf omdat ik geen kinderen heb. Dat is gewoon niet eerlijk,” aldus Karin.
Het leven zonder kinderen en belasting
Karin onderstreept dat het hebben van kinderen een bewuste keuze is. “Niemand hoeft kinderen te krijgen. Het is net zo persoonlijk om kinderloos te blijven, zoals mijn keuze. Waarom zou ik moeten betalen voor de keuzes van anderen?”
Volgens Karin zouden ouders meer moeten bijdragen voor de kosten die hun gezin met zich meebrengt. “Ik heb niets tegen mensen met kinderen, maar hen financieel ondersteunen is niet mijn taak,” zegt ze. Haar standpunten roepen vaak weerstand op, vooral in haar directe kring. “Sommigen noemen me egoïstisch of zeggen dat ik het niet begrijp omdat ik zelf geen kinderen heb. Maar het gaat mij om het systeem, niet om de kinderen zelf,” legt Karin uit.
Ze merkt dat veel van haar vrienden zonder kinderen dezelfde frustraties hebben, ook al spreken ze dat niet altijd hardop uit. Het onderwerp is gevoelig, en ouders voelen zich soms aangevallen hoewel dat niet de bedoeling is. “Het lijkt alsof mensen zonder kinderen vaak over het hoofd worden gezien, terwijl ze ook waardevol zijn voor de maatschappij,” erkent Karin.
Ondanks dat ze weet dat het belastingstelsel aanpassen geen makkelijke taak is, pleit Karin voor het starten van een gesprek over een eerlijke verdeling van lasten. “We moeten hierover in gesprek gaan,” vindt ze. Een mogelijke oplossing zou volgens haar een belastingkorting voor kinderloze mensen zijn, zodat hun bijdrage meer gewaardeerd wordt. Zo zouden ze vergelijkbare voordelen kunnen krijgen als ouders nu hebben.
Karin ziet haar benadering van de belastingdiscussie als een zaak van erkenning. “De hele maatschappij is gericht op gezinnen en kinderen, maar degenen zonder kinderen dragen ook belangrijk bij. Het zou goed zijn om die inzet te waarderen, en dat kan in een breder maatschappelijk debat,” stelt ze voor.
Wat is jouw mening? Moeten mensen zonder kinderen minder belasting betalen, of is het eerlijk dat iedereen evenveel bijdraagt? Deel je gedachten op onze Facebook-pagina en praat mee over dit onderwerp!
