Na een jaar vol persoonlijke en werkgerelateerde uitdagingen, zoals het verlies van haar moeder en een stressvolle carrièreswitch, had Melissa dringend behoefte aan een welverdiende vakantie. Samen met haar man, Mark, regelden ze een verblijf van een week in een all-inclusive resort in het zonnige Spanje. Ze keken er enorm naar uit, maar hun culinaire ervaringen tijdens de vakantie werden al snel minder plezierig.
Het afgelopen jaar was erg zwaar voor Melissa. “Mijn moeder ging snel achteruit en ik heb haar tot het einde verzorgd. Ik ben blij dat ik er voor haar kon zijn, maar het was ook erg zwaar, vooral omdat ik het helemaal alleen moest doen. Tegelijkertijd veranderde ik van baan, wat veel stress opleverde,” vertelt ze.
Nadat de zorg voor haar moeder voorbij was, stelde Mark voor om een weekje naar Spanje te gaan. “Hij zag hoe uitgeput ik was en dacht dat het goed zou zijn om er even tussenuit te gaan.” Mark regelde alles: een all-inclusive resort in Andalusië, waar ze de hele dag konden genieten van eten en drinken. “Het was een nieuwe ervaring voor ons, want normaal gesproken kiezen we voor een gezellig hotel of een bed & breakfast.”
Eerste dagen op vakantie
Bij aankomst waren Melissa en Mark meteen enthousiast. Het weer was prachtig en hun kamer was ruim en schoon. Elke ochtend begon Melissa met een duik in het zwembad en daarna konden ze samen het restaurant bezoeken. “Het was even wennen om met zoveel mensen tegelijk te eten, maar het was heerlijk om ons geen zorgen te hoeven maken over de kosten. Alles was al betaald en we konden pakken wat we wilden. Wat een luxe!”
Op de derde dag veranderde hun vakantie-ervaring echter drastisch. “We mochten zelf geen zitplaats in het restaurant kiezen; dat deed het personeel voor ons. Vanaf die dag werden we telkens naast hetzelfde gezin gezet. Een vader, een moeder, een meisje van drie of vier jaar, en een grote hond. Het meisje raakte snel verveeld en begon tussen de tafels door te rennen. Ze botste steeds tegen me aan, wat ik erg vervelend vond. Toen ze moe werd, wilde ze de hond, Beau, borstelen. Tot mijn verbazing haalde de moeder een hondenborstel uit haar tas en gaf die aan haar dochter. Het meisje begon enthousiast de hond te kammen, waarbij de haren op onze tafel terechtkwamen.”
Melissa was geschokt. “Ik vond het zo vies om te zien hoe een hond naast mijn bord werd geborsteld. Naast de rondvliegende haren zag ik ook huidschilfers dwarrelen. Hoe onsmakelijk is dat als je aan het eten bent? Überhaupt is het asociaal om je hond mee te nemen naar een restaurant, laat die lekker thuis.”
Mark vroeg de moeder van het gezin of het meisje kon stoppen met borstelen. “Dat hadden we beter niet kunnen doen, want de ouders begrepen niet waarom we ons druk maakten. Ze vonden hun hond helemaal niet vies. Ik snap het wel, ze waren blij dat hun dochter even iets te doen had zodat zij rustig konden eten.”
De aanwezigheid van de hond en het borstelen door het meisje verpestte eigenlijk de vakantie van Melissa en Mark. “Ik had zo uitgekeken naar wat rust en ontspanning, maar de hele vakantie moesten we ons inhouden vanwege dat gezin naast ons. Hoe kun je bedenken om tijdens de maaltijd je kind een hond te laten borstelen? Dat kan toch niet in een restaurant?”
