Martijn (44) ergert zich: ondanks kabelgoot blijft zijn parkeerplek bezet

Martijn, 44 jaar, is behoorlijk geïrriteerd. Hij heeft een kabelgoot geïnstalleerd op de stoep voor zijn huis om zijn elektrische auto gemakkelijk op te laden. Zijn buren lijken echter regelmatig gebruik te maken van deze parkeerplek voor hun eigen auto’s, tot grote ergernis van Martijn. Ondanks de investering lijkt niemand in de buurt zijn ongemak te begrijpen. “Het is echt vervelend,” zegt hij. “Ik heb die kabelgoot laten leggen zodat ik mijn auto zonder gedoe voor mijn deur kon opladen, maar mijn buren begrijpen dat kennelijk niet en parkeren toch op die plek.”

De kabelgoot maakt het veilig en handig om de oplaadkabel over de stoep te laten lopen zonder dat iemand erover struikelt. Het idee was simpel: hij wilde zijn auto voor de deur kunnen opladen. Helaas betekent het hebben van deze faciliteit in de openbare ruimte niet dat de plek exclusief voor hem is.

Frustraties en Mogelijke Oplossingen

Martijn snapt dat het een openbare plek is, maar hij vindt dat zijn investering enige waarde zou moeten hebben. Hij koos voor een elektrische auto om zowel aan een groenere wereld bij te dragen als op brandstofkosten te besparen. Als hij niet kan opladen, voelt hij dat zijn keuze nutteloos is. “Het is alsof ik voortdurend vecht,” zegt hij teleurgesteld.

De aanleg van de kabelgoot was duur, en het verkrijgen van de juiste vergunningen kostte veel tijd en moeite. “Ik dacht dat ik alles volgens de regels had geregeld, maar het blijkt toch niet zo eenvoudig te zijn,” legt hij uit. Hoewel zijn buren van de kabelgoot weten, nemen ze het niet serieus.

Martijn heeft geprobeerd het met zijn buren op te lossen, maar weinig bereikt. “Ik heb hen vriendelijk gevraagd om rekening te houden met mijn oplaadplek, maar het lijkt niet binnen te komen. Ze hebben het recht om er te parkeren, omdat het een openbare ruimte is.”

Deze juridische kant maakt het lastig voor Martijn. Hoewel hij begrijpt dat hij geen exclusief recht heeft, voelt het alsof zijn investering zinloos is als hij er zelf geen gebruik van kan maken. “Ik kan niet eisen dat ze ergens anders parkeren, maar elke keer als mijn plek bezet is, voel ik me genegeerd.”

Een buurman, die liever anoniem blijft, geeft toe dat ook zij de situatie lastig vinden. “Ik snap dat hij zijn auto wil opladen, maar het is een openbare plek. Ik heb zelf ook geen vaste parkeerplek, dus waarom zou hij die wel hebben?”

Martijn overweegt juridische stappen, maar beseft dat dat ingewikkeld kan zijn. “Ik heb de gemeente gevraagd of ik een vaste laadplek kan krijgen, of iets vergelijkbaars. Maar dat blijkt erg lastig.”

Hij denkt dat er een groter gesprek nodig is over de infrastructuur voor elektrische auto’s. “Steeds meer mensen kopen een elektrische auto, maar er zijn niet genoeg duidelijke regels over parkeren.” Voor Martijn is de situatie nog steeds onzeker. “Het lijkt misschien iets kleins voor sommigen, maar voor mij is het een groot probleem. Waarom kunnen mensen niet meer rekening met elkaar houden?” vraagt hij zich af.

Voor nu moet hij afwachten tot er een oplossing komt, ook al is de hoop op korte termijn klein. “Het lijkt wel alsof niemand meer om anderen geeft. Totdat dat verandert, zal ik de frustratie blijven voelen,” besluit Martijn.