Op een dag gooide Mark Jansen uit Utrecht het roer om: hij stopte met zijn baan in het magazijn en vroeg bijstand aan. Dat was geen spontane ingeving, maar iets waar hij lang over had nagedacht. Na jaren sjouwen en vroeg opstaan zag hij dat hij er financieel simpelweg beter vanaf komt met een uitkering.
Mark woont samen met zijn partner Anita en hun twee tienerdochters. Hij koos heel bewust voor deze stap. “Voor mij loont werken gewoon niet meer. Met de bijstand houd ik 200 euro meer over dan met mijn salaris,” zei hij. Een berekening, waar ook een financieel adviseur naar keek, liet zien dat zijn bruto loon van €2.200 per maand netto ongeveer €1.500 werd. Met een bijstandsuitkering zou er maandelijks zo’n €1.700 binnenkomen.
Na ruim tien jaar vroeg op pad te zijn en lichamelijk zwaar werk te doen, voelde dit als een keerpunt. Samen met Anita besloot hij dat overstappen op de bijstand, puur financieel gezien, het slimst was. Zijn wekker om 5:30 uur hoeft niet meer, en de dagelijkse druk wordt een stuk minder.
Anita snapt hem, maar kijkt ook vooruit. “Het is een flinke stap,” zegt ze, “dus we moeten strak op onze uitgaven letten.” Hun dochters, Emma en Sophie, reageren verschillend. Emma vindt het fijn dat haar vader meer thuis zal zijn, terwijl Sophie vooral benieuwd is wat dit betekent voor hun gewoontes, zoals vakanties en uitstapjes.
Wat er onder de oppervlakte speelt
Wat Mark doet, raakt aan een groter vraagstuk in Nederland: kies je voor werken met een krappe beloning, of leun je op het sociale vangnet? Dat zet je aan het denken over wat werk waard is en hoe goed het vangnet eigenlijk werkt.
Critici zeggen dat het huidige systeem mensen kan ontmoedigen om (meer) te werken, waardoor de afhankelijkheid juist groeit. Beleidsmakers staan dus voor de klus om genoeg steun te bieden zonder de prikkel om te werken weg te nemen.
Het verhaal van Mark werpt lastige vragen op over de koers van de sociale zekerheid en het arbeidsmarktbeleid. Moet werken altijd meer opleveren dan een uitkering? Is het vangnet te ruim of precies zoals het moet zijn? Dat debat blijft spelen en verdient aandacht.
Terwijl Mark zijn nieuwe ritme vindt zonder baanstress, moet nog blijken hoe dit op de lange termijn uitpakt. Met zijn gezin achter zich hoopt hij vooral op meer rust en stabiliteit. Uiteindelijk zal blijken of deze keuze voor hem de juiste is.
