Manon wil af van vrij rondlopende katten
In talloze wijken is het de normaalste zaak: katten die zelfstandig op avontuur gaan. Voor Manon (47) uit een rustige buitenwijk van Amsterdam is dat juist het probleem. Zij vindt dat katten, net als honden, niet zomaar los moeten rondstruinen. “Waarom zouden voor katten andere regels gelden?” zegt ze beslist. “Een lijntje is helemaal niet gek als je de risico’s meerekent.”
Wat ze dagelijks in de wijk ziet
Bijna elke dag ziet Manon het gebeuren: katten die zonder aarzelen tuinen in schieten, de straat oversteken of in de speeltuin belanden. “Het oogt onschuldig, maar dat is het niet per se,” legt ze uit. “Een kat kan in een fractie van een seconde achter iets aan sprinten, negeert verkeer en komt zo in situaties die je niet wilt.” Het romantische beeld van de ‘eigenzinnige kat’ noemt ze leuk voor op papier, maar in de praktijk vaak riskant.
Kattenfan met zorgen
Ironisch genoeg is Manon dol op katten. Ze woont al ruim tien jaar samen met Sacha en Timo. Vroeger mochten ze heerlijk buiten scharrelen. “Ik vond het prachtig om te zien hoe blij ze daarvan werden,” vertelt ze. “Tot ik een paar keer dacht: dit loopt een keer mis.” Auto’s die net op tijd remden, een confrontatie met een grotere hond — het stapelde zich op.
De omslag: een bijna-ongeluk
De doorslag kwam toen Timo het benauwd kreeg op de oprit van de buren. “Er schoot een hond op hem af. Hij kon nog net weg, maar mijn hart stond stil,” herinnert Manon zich. “Toen was de keuze gemaakt.” Vanaf dat moment mochten de katten alleen nog naar buiten met een tuigje en lijn. Dat leverde in het begin vooral verbaasde blikken op. “De buren dachten vast dat ik was doorgeslagen,” lacht ze. “Maar ik ben er niet meer op teruggekomen.”
Veiligheid voorop: verkeer, andere dieren en mensen
Manon somt de risico’s moeiteloos op: verkeer, jagende of onvoorspelbare dieren en helaas ook mensen die niet diervriendelijk zijn. “Je ziet katten zó de straat over rennen. Het is wachten tot het fout gaat,” zegt ze. “Je laat je hond toch ook niet los naast een drukke weg? Waarom vinden we dat bij katten wél normaal?” Voor haar draait het niet om betutteling, maar om verantwoordelijkheid nemen.
Reacties uit de omgeving lopen uiteen
Niet iedereen juicht om kattentuigjes. Manon heeft er zat discussies over gehad met vrienden en familie. “De helft vond het overdreven, de rest snapte het meteen. Vaak hoorde ik: ‘Katten hebben vrijheid nodig!’ Daar ben ik het mee eens — maar vrijheid kun je ook veilig organiseren.” Een omheinde tuin, een kattenren of aan de lijn in een rustige straat: volgens haar zijn er opties genoeg waarbij je erbij blijft.
Wennen aan het harnasje
Sacha en Timo waren niet meteen enthousiast over hun nieuwe outfit. “Die eerste dag keken ze me aan alsof ik een slechte grap maakte,” grinnikt Manon. “Maar na een paar korte oefensessies ging het prima. Nu rennen ze vrolijk door de tuin terwijl ik de lijn vasthoud.” Het grootste verschil? Ze kunnen hun energie kwijt en hun nieuwsgierigheid volgen, zonder zichzelf of anderen in gevaar te brengen. “En ik sta erbij, dus ik zie wat er gebeurt.”
Van rariteit naar trend in de maak
Manon merkt dat de blik van mensen aan het veranderen is. “Soms word je nog nagekeken, maar steeds vaker krijg ik vragen: ‘Welk tuigje gebruik je? Hoe heb je ze dat geleerd?’ Er zijn meer baasjes die bewust kiezen voor gecontroleerd buiten zijn,” zegt ze. “Snap ik helemaal. Het verkeer wordt drukker en er ligt meer rommel en gif in de openbare ruimte. Dat kun je niet wegwuiven.”
Katten voelen zich goed bij een begrensd territorium
Volgens Manon past een afgebakende leefruimte beter bij katten dan veel mensen denken. “Ze gedijen op routine, overzicht en voorspelbaarheid. Dat kan prima zonder eindeloos zwerven.” Ze wijst op gevaren zoals rattenvergif en conflicten met andere dieren. “Zorg je goed voor je dier en richt je de omgeving slim in, dan lever je niet in op levenskwaliteit. Vrijheid is iets anders dan loslopen.”
Het gaat om meer dan veiligheid
Voor haar gaat het gesprek over katten aanlijnen ook over grotere thema’s: dierenwelzijn, de plicht van eigenaren en de impact van huisdieren op de buurt. “Je voorkomt ongelukken, je beperkt overlast en je neemt je verantwoordelijkheid. Daar profiteert iedereen van.” Manons conclusie is duidelijk: “Ik wil mijn katten hun natuur laten volgen, maar dan zó dat ze oud, gezond en zorgeloos kunnen worden. Daar mag je als eigenaar best bij stilstaan.”
