Hoi, ik ben Hilda, 82 jaar oud, en ik woon al meer dan vijftig jaar in dit huis vol herinneringen. Er is echter iets aan de hand: mijn kleinkinderen komen steeds minder vaak langs omdat ze vinden dat ik en mijn huis “naar ouderdom ruiken”. Dat zette me aan het denken over waar die geur vandaan komt.
Wanneer je bij mij binnenstapt, merk je meteen een bepaalde geur op. Zelf ruik ik het niet meer, maar mijn kleinkinderen wel. “Oma, het ruikt hier een beetje muf,” zei mijn kleinzoon Lars een keer. Dat zette me aan het denken: hoe komt het dat mijn huis zo ruikt?
Na een beetje onderzoek ontdekte ik het wetenschappelijke geheimpje achter deze geur. Het blijkt dat er een chemische stof, genaamd 2-nonenal, in ons lichaam wordt aangemaakt. Dit stofje zit in zweet en wordt bij jongere mensen snel afgebroken. Maar voor mensen van mijn leeftijd verloopt dat proces minder soepel, waardoor 2-nonenal op de huid blijft zitten en niet zo makkelijk af te spoelen is. En dat is waar die typische ‘oude mensen geur’ vandaan komt.
Oplossingen en Bevindingen
Ik vond het best interessant om te leren dat mijn kleinkinderen een geur detecteren die voor mij onzichtbaar is. Mijn kleindochter Lisa zei dat ze het meteen ruikt als ze binnenkomt. Ze zegt het met liefde, maar ik begrijp dat het hun beleving verandert.
Elke leeftijd heeft zo zijn eigen geur. Of het nu baby’s, pubers of volwassenen zijn, iedereen heeft een eigen geurprofiel. Bij ouderen, zoals ik, verandert de lichaamssamenstelling. Mijn zoon Mark vertelde me dat omdat ons lichaam minder goed 2-nonenal verwerkt, het blijft hangen op de huid.
Nu begrijp ik dat je op oudere leeftijd minder gevoelig voor geur wordt. Wat vroeger een sterke ‘oudere mensengeur’ was, valt mij nu veel minder op. Mijn kinderen hebben het soms over een geur die ze aan hun opa doet denken. Het is een deel van de veranderingen tijdens het ouder worden.
Ook al ruik ik het zelf niet, ik wil mijn huis toch zo aangenaam mogelijk maken voor mijn kleinkinderen. Daarom zorg ik nu voor meer ventilatie, gebruik ik lekkere schoonmaakmiddelen en probeer ik het huis zo fris mogelijk te houden. Toch realiseer ik me dat de geur die bij ouder worden hoort, nooit helemaal verdwijnt.
Dit huis betekent veel voor me, het is een veilige plek vol fijne herinneringen. Ik hoop dat mijn kleinkinderen dat ook ontdekken. Misschien zien ze die vertrouwde geur uiteindelijk als een teken van welkom, een plek waar ze altijd terecht kunnen, hoe anders het ook mag aanvoelen.
Dus, als je ooit bij een oudere op bezoek gaat en die herkenbare geur opmerkt, besef dan dat het een onderdeel is van een natuurlijk proces. Het is een teken van de veranderingen die we meemaken naarmate we ouder worden, en het draagt bij aan de unieke charme van hun huis. Wat vind je van dit verhaal en de informatie? Deel je gedachten met ons op Facebook!
