Wat zie je op de foto?
Je bekijkt een oude foto die een beetje vergeeld is. Hij is duidelijk genomen in een sportzaal. Op de achtergrond zijn er houten wandrekken en een mat op de grond. In het midden staat een ongewoon object: het is bruin, gemaakt van leer, en staat op houten poten. Sommige mensen kunnen denken dat het een meubel is, een antieke doos of misschien zelfs een kunststuk.
Maar dat is het allemaal niet.
Wat zie je écht op de foto?
antwoord:
Wat je ziet is een bok. Geen dier, geen meubelstuk, maar een herkenbaar gymnastiektoestel dat lange tijd in elke gymzaal aanwezig was. De bok stond symbool voor kracht, coördinatie en, voor sommigen, ook wel angst.
Iedereen die ergens tussen 1960 en 1995 gymles volgde op de basisschool of middelbare school herkent dit apparaat meteen. De bok stond altijd daar: in het centrum van de zaal, vaak met een springplank ernaast en soms een matje dat niet echt optimaal beschermde.
De opdracht leek simpel: aanlopen, springen, handen erop en benen erover. Maar simpel was het lang niet altijd. Als je te langzaam rende, bleef je op het leer hangen. Als je te hoog sprong, knalde je misschien met je scheen tegen de rand. En als je twijfelde, kon je dagenlang het gelach van je klasgenoten horen.
Toch werd er bijna nooit geklaagd. Je trok gewoon je gymkleren aan—meestal een wit shirt en een te wijde korte broek—en deed wat de leraar of lerares zei. Er waren geen discussies, geen alternatieven, geen zachte matten. Alleen jij, de bok en de uitdaging om te springen.
De geur van linoleum, leer en zweet. Het geroep van medeleerlingen. De trots die je voelde als je er eindelijk overheen kwam. De bok was meer dan alleen een sporttoestel—het was een klein, houten symbool van een gymcultuur die tegenwoordig bijna uitgestorven is.
