In de maand december, vol feestelijkheid en vaak omringd door schitterende lichtjes en vrolijke muziek, lijkt blijdschap en saamhorigheid vanzelfsprekend. Maar de waarheid kan voor sommigen anders zijn, zoals het verhaal van Jaap aantoont. Deze 88-jarige man beleeft de kerstdagen niet met vreugde, maar met verdriet. Hij spreekt zijn wens uit voor gezelschap met de woorden: “Ik zou willen dat er iemand kwam.” Dit maakt een minder besproken realiteit tijdens de feestdagen duidelijk: eenzaamheid.
Kerstmis wordt meestal gezien als een tijd voor gezellige samenkomsten en familietradities, en velen krijgen warme voorstellingen van versierde huizen, rijk gevulde tafels en vrolijk samenzijn met dierbaren. Echter, niet iedereen ervaart die warmte en gezelligheid. Voor sommigen, zoals Jaap, zijn de kerstdagen eerder een pijnlijke herinnering aan hun dagelijks isolement. Zonder de mogelijkheid van bezoekjes of familiebijeenkomsten wordt die eenzaamheid nog sterker gevoeld.
Op zijn leeftijd loopt Jaap voorzichtig naar de keuken en schenkt zichzelf een kopje koffie in. Zijn verhaal is er een van vier kerstdagen vol eenzaamheid. Hij heeft drie kinderen en vijf kleinkinderen, die zijn leven op papier verrijken. Maar in werkelijkheid ziet hij ze nauwelijks. “Ze komen gemiddeld eens in de drie maanden langs, en dan zelfs maar even,” zegt hij. De familiale banden waren nooit sterk, en sinds het overlijden van zijn vrouw lijkt de kloof alleen maar groter te zijn geworden.
Tijdens het nadenken vertelt Jaap over zijn leven en zijn familie. Ondanks zijn inspanningen om het hen naar de zin te maken, merkt hij dat hun aandacht sinds het overlijden van zijn vrouw steeds minder wordt. “Mijn leven heb ik met hen gedeeld, maar zij lijken nu verder te gaan zonder mij,” zegt hij treurig. Vooral rond de feestdagen voelt deze vaststelling als een zware last.
Eenzaamheid in de feestperiode
Tijdens de kerstdagen wordt Jaap’s pijn sterker. Wanneer hij andere families samen ziet of op kerstavond alleen door de straten loopt, ervaart hij een sterk verlangen naar de liefde en verbondenheid die hij nu mist. “Soms kijk ik naar binnen bij anderen en droom ik van de warmte die daarbinnen te vinden is,” zegt hij ontroerd. Jaap verzucht: “Wanneer de kerstdagen voorbij zijn, valt er een last van mijn schouders.”
Dit ontroerende verhaal zet ons aan het denken. Er is een grotere bewustwording nodig voor mensen zoals Jaap, die zich geïsoleerd en kwetsbaar voelen in deze periode. We nodigen je uit om dit artikel te delen. Laten we samen een verschil maken voor degenen die een steun in de rug kunnen gebruiken in deze tijd van het jaar. We zijn dankbaar voor iedereen die helpt dit doel te steunen.
