In onze maatschappij worden mensen zoals Harold, die altijd hard aan het werk zijn, vaak over het hoofd gezien. Ze werken keihard, 40 uur per week, en ontdekken dan dat hun inspanningen nauwelijks erkend worden. Harold werkt vol toewijding in een fabriek en verdient zo’n 2300 euro netto per maand. Op papier lijkt dit netjes, maar in de praktijk is het amper genoeg om rond te komen. Vooral als hij erachter komt dat zijn buurvrouw, die niet kan werken, elke maand 2500 euro netto ontvangt via uitkeringen en toeslagen. Inderdaad, dat is 200 euro meer dan Harold, zonder dat zij daar iets voor hoeft te doen.
Stel je voor dat je iedere ochtend vroeg opstaat, je handschoenen aandoet en de productielijn in de fabriek start. De uren kruipen voorbij terwijl je alles controleert en inpakt. Je zweet en werkt hard, wetende dat je aan het einde van de maand je verdiende loon krijgt. Totdat je op een avond, terwijl je met een biertje zit, hoort dat je buurvrouw, die lekker rustig leeft, meer geld krijgt dan jij. Waar is de gerechtigheid hierin? Heb je je ooit afgevraagd of ons sociale zekerheidssysteem op het gebied van beloningen niet eens herzien moet worden?
Waarom steunen we een systeem dat zulke ongelijke verhoudingen mogelijk maakt? Mensen zouden toch beloond moeten worden naar de moeite die ze doen? Tuurlijk is het logisch om alleenstaande ouders met kinderen en gezondheidsproblemen te helpen, maar als dat betekent dat hardwerkende mensen als Harold nauwelijks rondkomen, klopt er iets niet. Ons sociaal vangnet pakt eerder de verkeerde mensen op. En dat terwijl iemand als Harold zijn werk met trots iedere dag uitvoert om de samenleving vooruit te helpen.
Heeft dit geen negatieve impact op de motivatie van mensen zoals Harold om te blijven werken? Waarom zou hij al die moeite doen als het in feite voordeliger is om onderdeel te worden van het systeem? Het klinkt niet als een gek idee, en toch moeten we kritisch naar ons huidige systeem kijken. Het lijkt alsof we degenen die hun best doen straffen, en de mensen die buiten spel staan een beloning geven. Dit is een systeem dat niet duurzaam kan voortbestaan.
Er moet duidelijk iets veranderen. Het draait om rechtvaardigheid en waardering voor mensen die dagelijks hun best doen voor iedereen. Moet Harold blijven hopen op verandering of is het tijd voor een systeem waar eerlijkheid en gelijke kansen tellen? Die keuze ligt bij ons. Hebben we de moed om de juiste stap in de goede richting te zetten en een systeem te ondersteunen dat écht waardig beloont? Wat denk jij, moet er verandering komen of moet Harold zich neerleggen bij het systeem zoals het nu is in Nederland?
