Enkele maanden later begon ik aan een opwindende reis, mijn allereerste uitstapje naar het buitenland. Mijn verwachtingen waren hooggespannen, niet alleen voor de reis zelf, maar ook voor wat het zou betekenen voor onze relatie. Ik droomde ervan dat onze liefde zou opbloeien onder de Spaanse zon. Onze relatie was toen nog behoorlijk jong, slechts negen maanden. Mijn ideeën over liefde waren sterk beïnvloed door de vele romantische films die ik had gezien.
Gezamenlijke kosten
De eerste paar dagen van onze vakantie waren prettig. Net zoals bij het boeken, werden alle kosten eerlijk door ons beiden gedeeld. Dit leek toen redelijk, maar nu zie ik het als oneerlijk, vooral omdat hij, met vijf jaar meer levenservaring en een hoger inkomen, vaak opschepte over hoeveel geld hij had.
Ik wilde de sfeer goed houden en hield mijn financiële zorgen voor mezelf, ondanks dat mijn geld steeds minder werd. Dit ging zo door tot een etentje, drie dagen voor het einde van de vakantie, waar ik uiteindelijk moest toegeven dat ik bijna geen geld meer had.
3 euro
We spraken het niet uit, maar de bestelling werd wel geplaatst. Hij vond dat ik meer geld had moeten meenemen. Toen ik uiteindelijk mijn laatste muntjes met een zwaar gevoel op tafel legde, begon hij te rekenen. “Ik heb al een paar keer gezegd dat dit alles is wat ik heb,” zei ik met verstikte stem. Hij telde al het geld en na een minuut zei hij: “Je bent me thuis nog 3 euro schuldig.”
Vanbinnen kookte ik van woede. Met een boze blik pakte ik enkele muntjes terug van de tafel, terwijl ik zei “dit is mijn wisselgeld,” en ik liep alleen naar het hotel. Die muntjes gebruikte ik om met mijn familie thuis te internetten. Net toen liep mijn toenmalige partner voorbij en zei: “Het was toch maar een grap?”
Laatste strohalm
Dat was voor mij de druppel. Ik kon zijn neerbuigende houding niet meer verdragen en had al langere tijd irritaties zonder dit te uiten. Die avond sliep ik op de bank, omdat ‘het mijn keuze was om niet bij hem te liggen’. Ik bracht de hele nacht huilend door. Niet alleen omdat ik het die avond had beëindigd, maar ook omdat ik nog drie dagen in een buitenlands hotel vastzat met hem.
De laatste dagen deden we alsof alles goed was. We kwamen tot de conclusie dat we er het beste van moesten maken. Ik probeerde dat ook, aangezien het mijn eerste keer in het buitenland was. Ik genoot het liefst alleen, maar op de laatste dag wilde hij samen naar een waterpark. “Ik betaal wel,” zei de man die normaal niet voor mijn salaris uit bed zou komen.
De naam Eva is verzonnen voor dit artikel. Haar echte identiteit is bekend bij de redactie.
