Huiskamers van vroeger voelden totaal anders aan dan nu: een warme, nostalgische sfeer waar je meteen in wegzakt. De inrichting was simpel en degelijk, met meubels die vooral lang mee moesten gaan in plaats van de nieuwste trend te volgen. Het hart van de kamer was de knusse zithoek bij de open haard; daar zat je samen te kletsen of speelde je een bordspel. Boekenplanken met fotoalbums vertelden hun eigen verhalen. Zachte tapijten en zware gordijnen gaven extra geborgenheid, terwijl gedempt licht alles nog intiemer maakte. Het was een rustige plek, ver weg van het digitale lawaai van vandaag, waar je herinneringen deelde en je als familie juist dichter bij elkaar kwam door de kleine, eenvoudige dingen.
Weet je waarom je toen overal van die hoogpolige tafelkleden zag?
Die hoogpolige kleden waren destijds in veel huizen heel gewoon, en dat had meerdere redenen. Ze beschermden de tafel tegen morsen en krassen, zodat het blad veel langer mooi bleef. Ze gaven de eetkamer ook net dat beetje warmte en elegantie, waardoor het meteen gezelliger aanvoelde. De dikke stof dempte geluid, wat tijdens het eten voor een rustige sfeer zorgde. En in verschillende culturen stonden zulke tafelkleden symbool voor gastvrijheid en traditie; bij bijzondere gelegenheden werden ze neergelegd om gasten welkom te heten en eer aan te doen.
