Ik ben Chantal, veertig jaar oud, en ik woon in Amsterdam. Dagelijks wandel ik door mijn buurt en zie ik niet alleen daklozen, maar ook keurige ouderen met grijze haren die in prullenbakken zoeken.
Ze vissen er lege blikjes en flesjes uit, alsof ze op schattenjacht zijn. Ik snap het als je op straat leeft, maar sommige van die ouderen lijken zo uit een nette woning te komen.
Zijn ze echt zo arm af?
Ik vraag me af: hebben ze het zó moeilijk dat die vijftien cent statiegeld werkelijk het verschil maakt? Of is dit gewoon een vreemde nieuwe hobby geworden om bakken te doorzoeken?
We praten altijd over waardig ouder worden, maar er is weinig waardigheid te vinden als je handen tussen oude pizzadozen en hondenpoep zitten, enkel om een halflege colafles te vinden.
Het straatbeeld wordt er niet beter op
Amsterdam is al chaotisch genoeg met toeristen, fietsers en scooters die overal tussendoor scheuren. Nu zien we ook ouderen midden op de stoep die hun vondsten uit vuilnisbakken vissen.
En ja, er zijn mensen die het ‘duurzaam’ noemen. Maar luister, wanneer je plastic flessen uit een zak met etensresten haalt, is dat niet ecologisch verantwoord, maar gewoon vies en asociaal.
Er is altijd wel werk te vinden
Ik snap dat niet iedereen op oudere leeftijd nog fulltime wil werken. Maar als je je verveelt of wat extra geld zoekt, neem dan gewoon een bijbaantje. Supermarkten zoeken constant mensen.
Er zijn volop opties: oppassen, honden uitlaten, achter de kassa staan. Allemaal veel hygiënischer, en je hoeft niet gebogen in de wind met je hoofd in een bak te staan.
Het contrast met zwervers
Bij zwervers voel ik medeleven. Zij moeten elke cent pakken die ze kunnen bemachtigen. Maar bij een gezonde, goed verzorgde oudere vraag ik me af: waarom doe je dit zowel jezelf als ons aan?
Het voelt bijna onrechtvaardig. De overheid heeft statiegeld in het leven geroepen om recyclen te bevorderen, niet om bejaarden jacht te laten maken op lege Red Bull-blikjes als ware het een nationale sport.
Statiegeld als een spelletje op straat
Sommigen maken er bijna een competitie van. Je ziet ze fietsen met tassen vol flesjes, voortdurend speurend naar elke bank. Het is alsof ze op Pokémon-jacht zijn, maar dan met halve Spa-flesjes.
Misschien vinden sommigen het vermakelijk of aandoenlijk. Zelf vind ik het eerder zielig en vervelend, vooral als ze daarvoor prullenbakken overhoop halen en de rommel gewoon laten liggen.
Dit kan wel stoppen
Ik zou willen dat we hiermee ophouden. Vuilnisbakken zijn geen openbare grabbelton. Als je fit genoeg bent om met je fiets door de stad te scheuren voor vijftien cent, dan ben je ook fit genoeg voor een baan.
En ja, dit klinkt misschien hard, maar we moeten stoppen met alles goedpraten. Soms is gedrag gewoon gênant, en dat mag je zeggen zonder meteen als harteloos bestempeld te worden.
Wat denk jij?
Wat vind jij? Is het slim en milieubewust van ouderen om voor vijftien cent een vuilnisbak in te duiken? Of is het, zoals ik denk, een treurige gewoonte die de stad niet mooier maakt?
