Een oma doet in de rubriek ‘Opgebiecht’ haar verhaal: haar dochter laat haar met kerst links liggen, terwijl ze normaal drie keer per week op de kleinkinderen past. Ze is doorgaans super betrokken, maar dit jaar mag ze niet aanschuiven bij de kerstplannen van de familie.
Volgens de oma viert haar dochter kerstavond met vrienden, op eerste kerstdag is er een familiediner gepland en tweede kerstdag vertrekken ze op skivakantie naar Italië — allemaal zonder haar. Ze zoekt daarom maar gezelschap bij haar zus en haar beste vriendin. Dat doet haar zichtbaar verdriet en frustreert haar.
Ze noemt het gevoel dat ze heeft “buiten het kerstgeluk vallen”. Het steekt niet alleen dat ze er niet bij is, maar vooral dat haar inzet voor het gezin lijkt te worden genegeerd. Ze snapt niet waarom ze niet welkom is, juist omdat ze zo’n hechte band heeft met haar dochter en kleinkinderen.
Als ze haar verhaal deelt met een vriendin, valt die bijna van haar stoel. Die vriendin zegt: als mij dit overkomt, dan stop ik meteen met oppassen. De oma twijfelt of ze daartoe in staat is, want zij en de kinderen zouden daar uiteindelijk het meest onder lijden.
Verlangen naar begrip
De oma probeert in de hoofden van haar dochter en schoonzoon te kijken en denkt dat ze zich niet beseffen hoeveel pijn hun keuze doet. Van haar schoonzoon verwacht ze misschien minder gevoel voor de emotionele kant, maar van haar dochter had ze meer begrip gehoopt — juist omdat ze haar altijd empathie heeft bijgebracht.
Haar ervaring laat zien hoe stil die strijd van sommige grootouders kan zijn. Je geeft liefde en tijd, maar juist bij belangrijke momenten lijkt dat soms onzichtbaar. Dit verhaal is een wake-upcall om wat milder en attenter te zijn, niet alleen rond de feestdagen maar het hele jaar door, zodat niemand als vanzelfsprekend wordt gezien.
Het is eigenlijk een aansporing om bewuster om te gaan met mensen die altijd voor je klaarstaan, zoals deze betrokken oma. Waardering en erkenning binnen families doen ertoe, zeker tijdens feestelijke periodes. Kerst draait om samen zijn met de mensen die je dierbaar zijn; dit verhaal benadrukt dat nog eens en nodigt je uit om stil te staan bij wat je naasten allemaal voor je doen — en dat oprecht te waarderen.
