Het verhaal van een slimme, zorgzame jonge vrouw raakt iedereen die het hoort. Ze nam de woorden van haar moeder altijd ter harte en sloeg drankjes af zodra ze nog moest rijden na een feestje.
Toch loopt het af op een manier die nooit had hoeven gebeuren. Juist daarom is het zo belangrijk dat vooral jonge bestuurders dit lezen. We willen benadrukken hoe groot dit probleem is en bewustzijn creëren over hoe vaak dit soort dingen misgaan. De les die in dit verhaal zit, geldt voor ons allemaal.
Dit bericht laat niemand onbewogen.
Lieve mam,
Ik ben naar dat feestje geweest en ik had in mijn hoofd wat je altijd zegt: niet drinken als je nog moet rijden. Daaraan heb ik me gehouden; de hele avond alleen cola. Ik doe dat omdat ik jouw raad serieus neem en weet dat je het beste met me voor hebt. Het feest is nu voorbij en iedereen gaat naar huis.Toen ik in mijn auto stapte, voelde ik me rustig omdat ik had geluisterd. Ik startte de motor en precies toen ik de grote weg opdraaide, merkte een andere bestuurder me niet op en botste tegen me aan. Nu lig ik onder het bloed op het asfalt en ik hoor een agent zeggen: “De bestuurder die het veroorzaakte had gedronken.” Mam, alles om me heen is rood. Het is van mij.
Ik probeer niet te schreeuwen of te huilen, maar ik hoor een hulpverlener fluisteren dat ze bang zijn dat ze me niet kunnen redden.
Mam, je moet weten dat ik vandaag echt geen alcohol heb gedronken. Overal om me heen werd er getoost en aangeboden, maar ik heb steeds nee gezegd. Degene die me raakte, was vast ook op dat feest. Hij dronk wel en stapte daarna achter het stuur, terwijl ik nuchter was.
En toch ben ik degene die het niet gaat halen.
Hoe kunnen mensen zo roekeloos zijn? Snappen ze niet dat je zo iemands leven kunt afpakken? Het voelt alsof mijn hele lichaam in brand staat van de pijn. En de jongen die dit veroorzaakte, staat daar gewoon. Het is zo oneerlijk: ik lig hier te sterven en hij kijkt toe.
Vertel mijn broertje dat hij niet bang hoeft te zijn. Zeg tegen papa dat hij sterk moet blijven. En als ik er straks niet meer ben, wil ik dat er ‘papa’s meisje’ op mijn steen staat.
Iemand had die jongen moeten leren dat je nooit rijdt als je gedronken hebt. Dan had ik hier nu misschien nog gelegen. Als ouders hun kinderen van jongs af aan meegeven dat alcohol en autorijden niet samen gaan, was dit niet gebeurd.
Mijn ademhaling wordt zwaar… Mam, voor ik je echt moet loslaten, wil ik dat je weet dat ik bang ben. Dit lijken mijn laatste momenten, en ik ben er nog niet klaar voor. Ik wou dat ik je nu kon vasthouden. Je was er altijd voor mij. Alsjeblieft, huil niet als ik wegga.
En mam, als ik altijd naar je geluisterd heb, waarom moet ik dan nu gaan?
Wil je dit verhaal delen? Laat het een duidelijke wake-up call zijn voor iedereen die denkt dat rijden na alcohol wel kan. Ze beseffen vaak niet hoeveel levens daarmee op het spel staan.
