The NeverEnding Story (Die Unendliche Geschichte) is een Duitse fantasyklassieker uit 1984 van regisseur Wolfgang Petersen. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van de Duitse auteur Michael Ende, maar neemt op meerdere punten afstand van de roman. Het groeide uit tot een van de meest herkenbare fantasyfilms van de jaren tachtig en maakte wereldwijd indruk, mede door de opvallende visuele effecten en de onvergetelijke titelsong van Limahl.
De verhaallijn
Je volgt Bastian Balthazar Bux, een teruggetrokken jongen die vaak wordt gepest en zijn toevlucht zoekt in boeken. Op een dag stuit hij op een mysterieus werk getiteld The NeverEnding Story. Naarmate hij verder leest, wordt hij meegezogen in Fantásië, een rijk dat wordt opgeslokt door een duistere macht: Het Niets.
De jonge held Atreyu krijgt de opdracht het land te redden en roept de hulp in van mythische wezens, onder wie de goedhartige geluksdraak Falkor. Langzaam ontdekt Bastian dat ook hij onderdeel is van het verhaal en dat Fantásië alleen kan overleven als hij zijn fantasie en lef inzet.
Achter de schermen
Er werd vooral in Duitsland gedraaid, en destijds was het de kostbaarste Europese filmproductie ooit, met een budget van zo’n 60 miljoen Duitse mark. Wolfgang Petersen, die naam had gemaakt met de oorlogsfilm Das Boot (1981), mixte vernieuwende special effects, animatronics en miniaturen om de betoverende wereld van Fantásië te laten sprankelen.
De basis ligt bij het boek van Michael Ende, maar de auteur was ontevreden over het eindresultaat. Volgens hem week Petersen te ver af van zijn verhaal. Toch sloeg de film bij het grote publiek aan, en vooral kinderen en tieners sloten hem in het hart.
Muziek en de titelsong
De soundtrack is van de hand van Klaus Doldinger, met extra bijdragen van Giorgio Moroder. De bekendste track is de titelsong The NeverEnding Story, gezongen door Limahl, voormalig frontman van Kajagoogoo. Het nummer groeide uit tot een wereldhit en wordt nog steeds direct met de film geassocieerd.
Ontvangst en impact
The NeverEnding Story beleefde in 1984 zijn première en werd wereldwijd een hit. De mix van avontuur, gevoel en verbeelding raakte miljoenen kijkers. Vooral de onvergetelijke personages, zoals Falkor de geluksdraak en de raadselachtige Kindlike Keizerin, groeiden uit tot iconen van jeugdsentiment.
Het succes leverde twee vervolgen op: The NeverEnding Story II: The Next Chapter (1990) en The NeverEnding Story III (1994). Die latere delen vielen minder in de smaak en kwamen niet in de buurt van het origineel. Het eerste deel uit 1984 bleef echter een publiekslieveling, regelmatig op tv te zien en geliefd bij verschillende generaties.
Een tijdloos fantasieverhaal
Ruim veertig jaar na de première geldt The NeverEnding Story nog altijd als een van de invloedrijkste fantasyfilms uit de jaren tachtig. Het benadrukt de kracht van fantasie, moed en hoop en blijft zowel jonge als oudere kijkers aanspreken. Door de visionaire regie van Wolfgang Petersen, de inventieve effecten en de memorabele muziek heeft de film een vaste plek veroverd in de filmgeschiedenis.
