Het opvoeden van kinderen is een ingewikkelde taak die veel verantwoordelijkheid met zich meebrengt. De ervaringen die ouders opdoen tijdens deze belangrijke levensfase behoren tot de uitdagendste en meest lonende momenten. Het ouderschap is als een reis vol hobbels met zowel grote als kleine obstakels. Kinderen begeleiden en hen leren omgaan met de dagelijkse uitdagingen is een van de belangrijkste verantwoordelijkheden van ouders. Een veelvoorkomend probleem bij kinderen, ongeacht hun leeftijd, is het krijgen van driftbuien. De vraag die veel ouders bezighoudt is: hoe kunnen ze goed reageren op dit gedrag en hun kinderen tegelijkertijd leren ermee om te gaan? Een moeder ontdekte een effectieve aanpak dankzij het slimme advies van een opvoeddeskundige.
Tijdens het opgroeien komen kinderen in een fase waarin driftbuien heftiger en frequenter worden, vaak zonder duidelijke reden. In deze periode kunnen ouders moeite hebben om goed te luisteren naar hun kinderen en hun gedrag te sturen. De juiste aanpak richt zich niet op straffen, uitdagen of negeren van het kind. Zulke methodes maken kinderen alleen maar ongemakkelijker en versterken de driftbuien juist.
In plaats van passief het gedrag van hun kinderen te accepteren, is het belangrijk dat ouders manieren vinden om ermee om te gaan. Het verhaal van een moeder geeft inzicht in een succesvolle aanpak. Ze zat in een vergelijkbare situatie waarin haar dochter vaak driftbuien kreeg nadat ze naar school was gegaan. De moeder zocht hulp bij de schoolpsycholoog en kreeg een waardevolle tip die bijzonder effectief bleek.
De psycholoog raadde haar aan om haar dochter een simpele vraag te stellen die haar zou helpen kalmeren en haar gedrag beter te begrijpen. De vraag hielp het kind inzien hoe groot het probleem werkelijk was: “Is dit een groot, middelgroot of klein probleem?”
Zelfs jongere kinderen kunnen over het algemeen inschatten hoe ernstig hun probleem is. Nadat het kind heeft geantwoord, is het belangrijk om hun antwoord serieus te nemen, wat het ook is. Vervolgens kan je het kind leren dat grote problemen vaak moeilijk op te lossen zijn, dat middelgrote problemen nadenken vereisen en dat kleine problemen meestal eenvoudig op te lossen zijn. Deze aanpak leert kinderen hun problemen te analyseren en zelf met oplossingen te komen.
Volgens deze moeder was het effect van deze methode direct merkbaar. Toen haar dochter ineens begon te huilen omdat haar favoriete broek nog nat was, stelde de moeder haar de vraag: “Alice, is dit een groot, middelgroot of klein probleem?” Toen het meisje aangaf dat het niet groot genoeg was om een driftbui te rechtvaardigen, moedigde haar moeder haar aan om met een oplossing te komen. Zonder aarzeling antwoordde de dochter dat ze een andere broek zou aantrekken terwijl ze wachtte tot haar favoriete broek droog was.
Als je te maken hebt met driftbuien van kinderen of ouders kent die dit meemaken, probeer dan deze methode aan te raden. Deze eenvoudige vraag kan helpen om het probleem op een rustige en constructieve manier op te lossen.